بررسی اصول طراحی اقلیمی معماری شهر مشهد بر اساس معماری پایدار

واژه معماری پایدار ، معماری سبز و... دارای مفهوم یکسان و دارای یک هدف مشترک هستند و بر معماری همساز با محیط زیست دلالت دارند.هدف این معماری ایجاد تعادلی پایدار و سازمان یافته بین طبیعت، موجودات زنده و محیط مصنوع است. معماری پایدار نوعی معماری است به طور عام برای زندگی و موجودیت آن احترام قایل می شود.بازگشت انسان به طبیعت، همسازی با اقلیم و محیط و معماری پایدار یکی از موضوع های مهمی است که امروزه در طراحی محیط های مسکونی انسانی مطرح است. بدین ترتیب شناخت و استفاده از قابلیت های نهفته در اقلیم برای تنظیم شرایط آسایش محیطی در فضاهای سکونت دایم و نیمه دایم و همچنین در فضاهای پیرامون ساختمان ها مورد توجه بیشتر معماران ،طراحان شهری و سازندگان که در اوایل دوره مدرن به کاربرد عوامل اقلیمی توجه ناچیزی میکردند قرار گرفته است. این پژوهش در جهت شناخت اقلیم خاص مشهد و ارایه برخی راهکارهای معماری همساز با اقلیم در شهر 3 ماه از سال دما زیر منطقه آسایش و 8 مشهد انجام شده است. با توجه به اطلاعات و داده های آماری در شهر مشهد ماه از سال دما بالاتر از دمای آسایش می باشد و تنها در یک ماه از سال در اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد دما در محدوده آسایش می باشد که نشان دهنده چند اقلیمی بودن این شهر می باشد.

کلیدواژه های بررسی اصول طراحی اقلیمی معماری شهر مشهد بر اساس معماری پایدار:

طراحی اقلیمی ، شهرمشهد ، معماری پایدار