بررسی اصول طراحی اقلیمی معماری شهر مشهد بر اساس معماری پایدار

واژه معماری پایدار ، معماری سبز و... دارای مفهوم یکسان و دارای یک هدف مشترک هستند و بر معماری همساز با محیط زیست دلالت دارند.هدف این معماری ایجاد تعادلی پایدار و سازمان یافته بین طبیعت، موجودات زنده و محیط مصنوع است. معماری پایدار نوعی معماری است به طور عام برای زندگی و موجودیت آن احترام قایل می شود.بازگشت انسان به طبیعت، همسازی با اقلیم و محیط و معماری پایدار یکی از موضوع های مهمی است که امروزه در طراحی محیط های مسکونی انسانی مطرح است. بدین ترتیب شناخت و استفاده از قابلیت های نهفته در اقلیم برای تنظیم شرایط آسایش محیطی در فضاهای سکونت دایم و نیمه دایم و همچنین در فضاهای پیرامون ساختمان ها مورد توجه بیشتر معماران ،طراحان شهری و سازندگان که در اوایل دوره مدرن به کاربرد عوامل اقلیمی توجه ناچیزی میکردند قرار گرفته است. این پژوهش در جهت شناخت اقلیم خاص مشهد و ارایه برخی راهکارهای معماری همساز با اقلیم در شهر 3 ماه از سال دما زیر منطقه آسایش و 8 مشهد انجام شده است. با توجه به اطلاعات و داده های آماری در شهر مشهد ماه از سال دما بالاتر از دمای آسایش می باشد و تنها در یک ماه از سال در اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد دما در محدوده آسایش می باشد که نشان دهنده چند اقلیمی بودن این شهر می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی اقلیمی ، شهرمشهد ، معماری پایدار