بررسی فضای سبز عمومی مجتمع های مسکونی بربهبود زندگی اجتماعی کاربران آن: نمونه موردی:(مجتمع مسکونی مهر دگایران سنندج)

در ایران با افزایش روزافزون جمعیت و جامعه شهرنشینی،روز به روز به میزان ساخت مسکن های اجتماعی افزوده می شود که آنها را کمبود فضای سبزعمومی رو به رو کرده است. و این در حالی است که نیاز کاربران را برای گذراندن اوقات فراغت را افزایش داده است و وجود فضای سبز عمومی در این مجتمع های مسکونی خود آثار اجتماعی را بر استفاده کنندگان واقع در این فضا ها به جای می گذارد. فضای سبز به عنوان بخش جاندار محیط شهری و مسکونی مکمل بخش بی جان فضا است، یعنی ساختار فضایی و کالبدی فضای اجتماعی می باشد که می تواند باعث آرامش روح و روان و ارتقاء زندگی اجتماعی کاربران می شود. دسته عظیمی از مطالعات نشان می دهد که فضاهای سبز باعث روابط اجتماعی در فضاهای عمومی و نیمه عمومی می شود و در این تحقیق بر آنیم تا تاثیر فضای سبز عمومی را بر اجتماع پذیری و ارتقاء زندگی اجتماعی کاربران در مجتمع های مسکونی مهر را مورد بررسی قرار می دهیم. در این مقاله که بر اساس روش تحقیق مبتنی بر مطالعات نظری و میدانی و مصاحبه های حضوری با کاربران این مجتمع ها و گستره مطالعات از یک سو جنبه های نظری و مبانی طراحی و از طرف دیگر مطالعات میدانی و مقایسه دستاورد های حاصل از مطالعات نظری با وضع موجود در ایران را شامل می شود

کلیدواژه ها:

فضای سبز عمومی ، زندگی اجتماعی ، مجتمع مسکونی مهر ، ارتقاء روابط اجتماعی ، اجتماعی پذیر