چگونگی اعمال اصول معماری سبز برای صرفه جویی در انرژی ساختمان ها

رویارویی با نیازهای عصر حاضر ،بدون به مخاطره انداختن منابع برای نسل آینده مستلزم راهکارهای جدید در عرصه های مختلف از جمله ساخت و ساز است.معماری سبز تجلی مفهوم توسعه پایدار در معماری و شهرسازی است.امروزه با استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر ،تاسیسات استاندارد برای صرفه جویی در مصرف آب ،احداث ساختمان های بادوام ،حمل و نقل سالم و چرخه بازیافت پسماند،حداقل آسیب به محیط زیست وارد می شود.معماری سبز در ایران سابقه ای کهن دارد و ایرانیان با بهره گیری هوشمندانه از انرژی های طبیعی و مصالح بومی ،بناها و شهرهای سبز ایجاد کرده اند.در معماری معاصر ایران به بهینه سازی مصرف انرژی ،هماهنگی با اقلیم و تولید حداقل آسیب به محیط زیست وارد می شود.معماری سبز در ایران سابقه ای کهن و ایرانیان با بهره گیری هوشمندانه ار انرژی های طبیعی و مصالح بومی،بناها و شهرهای سبز ایجادکرده اند.در معماری معاصر ایران به بهینه سازی انرژی،هماهنگی با اقلیم و تولید حداقل آلودگی و ضایعات توجه چندانی نمی شود.در حالی که بااستفاده صحیح از مصالح و دانش بومی و تلفیق آنها با فناوری های جدید و بهره گیری از تجربیات متخصصین در موضوع انرژی پاک می توان عناصر معماری سبز را دوباره در کشور احیا نمود.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، بام سبز ، انرژی ، اصول معماری سبز