تحلیل و بررسی فرایندهای موثر در طراحی فرم های مبتنی بر معماری پارامتریک

امروزه با گسترش فناوری اطلاعات و ارتباطات و نرم/سخت افزارهای تخصصی، بستر ویژه ای در درک و دریافت مجدد الگوهای فرمی و فضایی گذشته برای احیای فضا بوجود آمده است، بستری که با الهام و بازانگاری در این الگوها، می تواند طراحی شاخص، متمایز و متکی به داده ها با رگه هایی تاریخ و هویت فرهنگی ایجاد نماید. هدف این پژوهش این است که با جستجوی هندسی و ریاضی، و با معرفی نرم افزارهای مربوطه، فرصت مناسبی ایجاد کنیم تا علاوه برمدیریت دقیق داده های متنوع و متکثر با به کارگیری هوش مصنوعی در توسعه و ترکیب الگوها، گزینه های احتمالی فراوانی را پیشنهاد دهیم که تضمینی برای دستیابی به یک طراحی بدیع، مناسب و کارا باشد. با توجه به نتایج بدست آمده از روند طراحی های پارامتریک می توان جنبه کاربردی محیط های دیجیتالی الگو ساز را نسبت به انواع صرفا تحلیلی و ترسیمی آنها در زمینه طراحی شهری و طراحی معماری کاربردی تر ارزیابی نمود.

کلیدواژه ها:

طراحی ، پارامتریک ، فرم