تدوین راهبردهای طراحی جهت ارتقای کیفیت محیطی سواحل

کیفیت محیطی ابعاد گوناگونی دارد و لبه ساحلی بخشی از محیط است که به دلیل استفاده گردشگرانی از اقشار مختلف، به عنوان یک فضای شهری مهم در شهرهای ساحلی، کیفیتهای ویژه ای می طلبد. در بین نظریات و مدلهای ارایه شده در باب ارزیابی کیفیت محیطی مدل کانتر با در نظرگیری کیفیات فرم، عملکرد و تصورات، مدلی جامع محسوب میگردد. شهر محمود آباد نیز با موقعیت ویژه در شمال کشور دارای لبه ی ساحلی میباشد که گردشگرانی از اقشار مختلف را جذب میکند، هدف از این پژوهش سنجش میزان رضایت گردشگران از کیفیت محیط لبه ساحل محمود آباد و طراحی محیط جهت ارتقای کیفیتهای مختلف محیطی میباشد که بدین منظور توقعات موردی گردشگران از لبه ساحلی در قالب مدل مکان کانتر صورت بندی شده است و تعداد 96 پرسش نامه از گردشگران مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است و در نهایت داده های پرسش نامه توسط مدلی ترکیبی از TOPSIS -AHP تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان گر آن است که علی رغم فرضیه اولیه مبنی بر نامناسب بودن کیفیت محیطی در لبه ساحلی شهر محمود آباد، میزان رضایت افراد کیفیت لبه ساحلی در سطح مناسبی قرار دارد که این موضوع را میتوان ناشی از کمبود فضاهای گردشگری مناسب رقیب و پایین بودن توقعات گردشگران دانست. در نهایت نیز با توجه به ادبیات پژوهش و چارچوب نظری و همچنین اهداف ویژه طرح در محمودآباد طراحی متناسب با ارتقای کیفیتهای بصری، کارکردی، اجتماعی ادراکی و زیست محیطی ارایه گردید.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیطی ، مدل مکان کانتر ، مدل تاپسیسTOPSIS ، فرایند تحلیل سلسله مراتبیAHP