تاثیر ورود عناصر طبیعت به معماری از دیدگاه فرمیک

طی حدود 3.8 میلیارد سال از آفرینش زمین، طبیعت خود، تبدیل به طراح و معمار نهایی شده است. و انسان نیز در طول زندگی خود همیشه سعی داشته از طبیعت و محیط زیست اطراف خود الهام بگیرد. دارسی تامپسون در کتاب خود به نام فرم و رشد نشان داده است که شکل ها و ساختارهای طبیعی بر پایه اصل بقا و میل به ادامه حیات اورگانیزم ها شکل گرفته و بوجود آمده اند. امروزه پرسش های زیادی برای چگونگی رسیدن به فرم مناسب وجود دارد. اما شاید طبیعت بهترین مرجع برای یافتن این پاسخ ها باشد.انسان از ابتدای آفرینش به نوعی از محیط زیست اطراف خود الهام گرفته است و در ساخت و طراحی وسایل مورد نیاز خود از آنها استفاده نموده است. بیونیک علمی است که به الهام یابی فنی از ساختمان ها، رفتارها و ارتباطات گوناگون عالم جانداران می پردازد. در معماری معاصر، طراحی اکولوژیک همواره معتقد است که طبیعت آخرین الگو برای همه طراحی ها است. دلیلی که اهمیت استفاده از علم بیونیک را گوشزد می کند نظام سعی و خطا در دانش بشر و عاری بودن طبیعت از خطاهای موجود در آن است. فرم و ساختار طبیعی حاصل جریان پیوسته سازگاری با نیروهای محیطی است. مصنوعات بشر نیز باید به نیازهای پیچیده و متنوع زیستی او پاسخ داده، آن ها را برآورده سازند. منظور از الگوبرداری از طبیعت این نیست که ساختمان های خود را به فرم و شکل و صورت الگوهای طبیعی بسازیم. جریان انتخاب فرم باید به درک مفاهیم و اصول تاثیرگذار، شکل دهنده و به اصطلاح تکاملی فرم های طبیعی منجر شود. یعنی اینکه؛ باید به دنبال معنا بود، نه صورت و ظاهر. باید اصولی را که متضمن رشد و تکامل و زندگی ارگانیزم ها در محیط آنهاست، شناخت و در طراحی فرم ها از این روابط و اطلاعات بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، معماری طبیعی ، فرم ، فرم طبیعی