بررسی اثر مقاوم سازی با شبکه مش میلگرد و روکش بتن بر رفتار دیوار آجری با کیفیت پایین دربرابر بارجانبی به روش آزمایشگاهی

مشاهده ساخت و سازهای شهری و روستایی نشان می دهد که بناهای ساخته شده با مصالح آجری غیرمسلح سهم عمده ای از ساختمانها را به خود اختصاص داده اند. به همین روی بررسی و مشاهده آسیب پذیری و تعیین مودهای شکست این سازه ها دارای اهمیت خاص است. سازه های آجری معمولا در برابر زلزله دارای ضعفهای عمده ای هستند. شناخت این ضعف ها مقدمه ای بر انتخاب روشی مناسب جهت مقاوم سازی آنهاست. در این مقاله یک دیوار آجری به عنوان جزیی از این سازه های آسیب پذیر و ساخته شده با مصالح بومی موجود در استان یزد و با کیفیت اجرای متوسط که در ساخت و ساز شهری و روستایی بسیار متداول است در ابعاد کوچک مقیاس به اندازه 100 سانتی متر طول و 150 سانتی متر ارتفاع و در ضخامت 10 سانتی متر به کمک دستگاه بارگذاری جانبی موجود در مرکز تحقیقات سازه و زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفت مورد آزمایش قرار گرفته و از منظر حالت خرابی و مقاومت نهایی و همچنین ضرایب رفتار و شکل پذیری مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین یک روش مقاوم سازی یعنی شبکه مش میلگرد با روکش بتنی که با توجه به مواد و مصالح مورد نیاز آن قابلیت دسترسی و اجرای بهتر در منطقه را دارد نیز برروی دیوار به صورت دوطرفه اجرا شده و اثرات این روش مقاوم سازی از نظر حالتهای شکست، مقاومت نهایی و ضریب رفتار مورد ارزیابی قرار گرفت. درنهایت مشاهده گردید روش مقاوم سازی دوطرفه دیوار با شبکه مش میلگرد و روکش بتنی، مقاومت نهایی تا جابجایی هدف بیان شده در آیین نامه را تا 3.7 برابر و ضریب رفتار را تا 2.7 برابر افزایش می دهد ولی با توجه به مقاومت بیش از نیاز در حالت ارتجاعی که می تواند به خاطر تقویت زیاد دیوار باشد، حالت خرابی دیوار به صورت واژگونی بوده و شکل پذیری مناسبی برای دیوار فراهم نمی آورد.