بررسی تاثیر مقادیر پیش آمدگی طره مرکزی در تاج و پایه بر پاسخ لرزه ای سدهای بتنی قوسی

در میان انواع سدهای بتنی، سدهای قوسی به سبب انحناهای متعدد در پلان و ارتفاع، از پیچیدگی هندسی بیشتری برخوردار هستند. به علاوه اینکه احداث این سدها در مناطق پرخطر لرزه ای گاها اجتناب ناپذیر خواهد بود. خطر لرزه خیزی بالا از یک سو و پیچیدگی های بسیار موجود در هندسه ی سد قوسی از سوی دیگر، طراحی بهینه ی این گونه سدها را با دشواری های بسیاری روبه رو می سازد. گرچه امروزه توسعه ی نرم افزارهای مهندسی، دشواری تحلیل طرح های پیچیده را از میان برداشته، لیکن این که در هر یک از این مراحل کدام پارامترها و به چه مقدار باید اصلاح شوند و هندسه به چه صورت دست خوش تغییر قرار گیرد؛ تا توزیع مناسب و بهینه ایی از تنش ها حاصل گردد، مسیله ی مهمی است که می تواند به طور مستقیم در زمان و دقت نتیجه ی نهایی موثر باشد. چراکه عدم آگاهی درست از نحوه ی اصلاح هندسه ی طرح می تواند، طراح را از مسیر درست رسیدن به طرح بهینه دور نماید. دراین بین اهمیت تجارب گذشته ی طراح در کاهش زمان طراحی چشمگیر خواهد بود، لیکن هر چه طرح دارای شکل پیچیده تری باشد، زمان انجام تحلیل نیز بیشتر شده و هر آزمون وخطای طراح بر هزینه های پروژه می افزاید؛ این مسیله لزوم آگاهی دقیق از اثر متغیرهای طرح را روشن می نماید. ازجمله مهم ترین موارد در تعیین هندسه سدهای بتنی قوسی می توان به شکل طره ی مرکزی اشاره نمود. در مطالعه حاضر سعی شده است تا تاثیر تغییرات مقادیر پیش آمدگی طره مرکزی در تاج و پایه ی سد بر پاسخ دینامیکی سدهای بتنی قوسی موردبررسی قرار گیرد. بدین منظور مدل المان محدود سد بتنی قوسی با ارتفاع 130 متر ساخته شده و نتایج تحلیل های استاتیکی و دینامیکی بررسی شده است. نتایج به دست آمده از بررسی ها نشان می دهد، می توان با تغییر در مقدار پیش آمدگی طره مرکزی در تاج و پایه، به توزیع مناسب تری از تنش ها رسید، به طوری که حتی در برخی طرح ها تنش ها 20 درصد و سطح توزیع تنش 50 درصد کاهش داشته است.

کلیدواژه ها:

سد قوسی ، پاسخ لرزه ای ، پیش آمدگی طره مرکزی در تاج ، پیش آمدگی طره مرکزی در پایه سد