نحوه توزیع انواع جداگرهای لرزه ای در ساختمانهای بلند

یکی از راه حل های اساسی در رویارویی با زلزله، مقاوم سازی سازه ها در برابر زلزله و ساخت آنها برای مقابله با نیروی زلزله می باشد. سیستم جداگر ارتعاشی یک راه حل مناسب طراحی لرزه ای در بسیاری از نواحی لرزه خیز جهان می باشد. هدف اصلی این مقاله، بررسی رفتار لرزه ای ساختمان های بلند جداسازی شده با توزیع های مختلفی از انواع جداگرهای لرزه ای و یافتن بهترین توزیع جداگرها است، در واقع، الگویی جدید برای توزیع جداگرها معرفی شده است. برای تحقق این هدف، مدل سه بعدی سازه در نرم افزار تحلیل غیرخطی، تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته است. پاسخ های لرزه ای سازه مطالعه شده شامل برش پایه ساختمان، تغییر مکان نسبی و شتاب طبقات ساختمان جداسازی می باشد. مقایسه بین الگوهای مختلف توزیع جداگر نشان می دهد که استفاده مختلط از جداگرهای پاندولی اصطکاکی به عنوان جداگر کناری و جداگرهای لاستیکی-سربی با نسبت 1 به 1 بهینه ترین رفتار لرزه ای را در یک ساختمان بلند حاصل می کند.

کلیدواژه ها:

جداساز پاندولی اصطکاکی ، جداگر لاستیکی سربی ، تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی.