باز زنده سازی تکیه دولت بارویکرد تجدید هنر و فرهنگ ایرانی در محله کهن تهران (بازار تهران)

تحولات قرن حاضر، موجب دگرگونی ها و تغییراتی در بین برخی جلو ه های زندگی و فرهنگ جامعه ایرانی و کم توجهی به معماری سنتی گردید. از طرفی سرعت وقوع این تحولات، مانع تطبیق آن ها بافرهنگ و هنر جامعه شد . حال اگر برای باز زنده سازی فرهنگ و معماری اصیل ایرانی، عوامل اساسی آن شناخته شود، این هنر به حیات خود ادامه خواهد داد. تکیه دولت، حاصل هم نشینی مفاهیمی است که از یک سو، با اصل و درو نمایه ی نگرش سنتی در معماری پیوند دارند و از سویی دیگر، به عمیق ترین لایه های تفکر معماری ایرانی مرتبط است. در این پژوهش بنای تکیه دولت، از جهت رابطه تجدید هنرو فرهنگ مورد بررسی، تحلیل و بازسازی, قرار خواهد گرفت. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی و گردآوری اطلاعات با استفاده از منابع کتابخانه ای مرتبط با موضوع و تحلیل های میدانی بوده است. تحلیل ها نشان می دهد، برخی از مفاهیم اصیل فرهنگ، هنر و معماری سنتی ایران به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر باز زنده سازی تکیه دولت موثر بوده است به گونه ای که این مفاهیم با کانسپت های شکل گیری بنا همپوشانی دارد.

کلیدواژه ها:

باز زنده سازی ، تکیه دولت ، هنر و فرهنگ ، معماری ایرانی