جایگاه معماری داخلی در فرآیند تغییر کاربری بناهای تاریخی نمونه موردی تغییر کاربری خانه نصیرالدوله آصفی به کانون پرورش فکری کودک ونوجوان

احیاء و مرمت شاخه ای از هنر معماری است که برپایه شناخت و مطالعه بناها و بافتهای تاریخی به لحاظ کالبدی وعملکردی می انجامد. یک بنای تاریخی با گذشت زمان و بروز تغییرات دچار دگرگونیهای فراوانی میشود گاه، این دگرگونی ها ترد و ترک بنا که توسط ساکنان و یا حتی تخریب آن را سبب میگردند در چنین شرایطی یک بنای تاریخی نیاز به حفاظت دارد. معماری داخلی در فرآیند حفاظت از یک بنای تاریخی ملاحظات زیادی را دربرمیگیرد.کارکردن در یک بنای تاریخی طراح را بر آن وارمیدارد که پاسخگوی ارزش ها و شرایط حاکم براثر تاریخی باشد یکی ازراهکارهای بیشماری که برای حل مشکلات موجود برروی یک اثر تاریخی وجود دارد تغییرکاربری آن است مقاله حاضربه بررسی جایگاه معماری داخلی در فرآیند تغییر کاربری بناهای تاریخی و یک نمونه موردی)تغییر کاربری خانه نصیرالدوله عاصفی به کانون پرورش فکری کودک و نوجوان( پرداخته و معماری داخلی رو در مواجه با بنا های تاریخی ضمن رعایت اصول بازگشتپذیری در پی ایجاد بستری مناسب در بنای تاریخی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

معماری داخلی ، تغییر کاربری ، بناهای تاریخی ، خانه نصیرالدوله آصفی ، کانون پرورش فکری کودک و نوجوان