کاربرد فناوری نانو در صنعت ساخت و ساز و بتن

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 772

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAUM01_0649

تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

طیف گسترده ای از چالش های پیشرو در صنعت ساخت وساز به مواد و خواص آن ها مربوط می شود. بتن به عنوان مصالح برگزیده قرن در مهندسی عمران، دارای جایگاه ویژه ای است. این ماده پس از آب پرمصرف ترین مصالح مصرفی بشر به حساب می آید. مصالح و مواد سنتی معمولا دارای معایب و نواقصی هستند که عمر مفید سازه را پایین می آورند. اخیرا با پیشرفت های حاصل در زمینه های مختلف فناوری نانو بسیاری از این معایب توسط نانو ذرات برطرف شده است. تولید موادی با عملکرد مطلوب از مهم ترین دلایل استفاده از فناوری نانو در صنعت می باشد. هدف نهایی از تعامل فناوری نانو و علم تولید بتن، تولید نسل جدیدی از بتن ها با عملکرد بالا و خواص جدید چندمنظوره است. برخلاف سایر افزودنی های بتن، که فقط مشخصات خاصی از بتن را بهبود می بخشند، به کمک فناوری نانو، این امکان وجود دارد که عملکرد همه جانبه ی بتن بهبود یابد. از اکسیدهای مختلفی برای بهبود عملکرد و خواص بتن استفاده می شود که از آن جمله می توان به نانو اکسیدهای آهن، سیلیس، تیتانیوم، آلومینیوم و یا نانو ذراتی مثل رس ها اشاره کرد. هدف از این مقاله بررسی مفهوم فناوری نانو و کاربرد آن در صنعت ساختمان، استفاده از مصالح نوین در صنعت ساخت وساز، مفهوم بتن و کاربرد فناوری نانو در صنعت بتن و جایگزینی درصدی از سیمان در بتن با نانو مواد باهدف کاهش انتشار دی اکسید کربن در سیمان می باشد. روش این پژوهش بر اساس هدف، یک پژوهش کاربردی و بر اساس ماهیت یک پژوهش توصیفی – مروری می باشد. جهت گردآوری اطلاعات از روش های مطالعات اسنادی و کتاب خانه ای و از طریق سایت های معتبر در رابطه با مطالعات انجام شده مشابه در جهان استفاده گردیده است. از یافته های تحقیق می توان به مواردی همچون: شناخت نانو ذرات و انواع آن، تاثیر هریک از نانو مواد بر روی بتن و همچنین درصد مناسب نانو مواد موجود در بتن اشاره کرد.

نویسندگان

سید سینا گل افشانی

دانشجوی کارشناسی ارشد عمران – سازه، گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد

منصور قلعه نوی

دانشیار و عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد،