خلق فضاهای ماندگار در محله از طریق تبدیل فضاهای شهری بلا استفاده به پاتوق محله با رویکرد معماری خیابانی

امروزه با رشد شهرها و افزایش مداخلات و سرعت تغییرات در سطح محلات و مناطق شهری، فضاهای بلا استفاده و بدون جاذبه انسانی پدید آمده اند که به دلایل ویژگی های کالبدی، اجتماعی و عملکردی که دارا هستند، از پتانسیل بالایی برای وقوع جرم و انواع بزه برخوردارند و با جلوه های بصری نازیبا در کاهش حس تعلق مکانی شهروندان نقش به سزایی را دارند. هدف از این پژوهش و مقاله ایجاد پاتوق محله جهت تبدیل فضاهای بلا استفاده شهری به نقاط تعامل و مکث با کاربری های فعال جهت رسیدن به فضاهای ماندگار و پایدار می باشد. این پژوهش از نوع کاربردی است و به روش توصیفی- تحلیلی می باشد. روش گردآوری اطلاعات نیز اسنادی، میدانی، مصاحبه و پرسشنامه است. بر اساس اطلاعات به دست آمده در بخش ادبیات تحقیق، شاخص های شناسایی فضاهای ماندگار تدوین شد. در مراحل بعدی این شاخص ها در محدوده مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفت و نتیجتا حوزه های بلا استفاده انسانی شناسایی شدند. این حوزه ها با استفاده از تکنیک ای. اچ. پی اولویت بندی شدند و حوزه های دارای اولویت بر اساس اهداف تحقیق و با توجه به رویکرد مدیریت معماری خیابانی طراحی شدند.