میزان تطابق ذهنیت طراح با فهم مردم از نشانه های شهری ( نمونه موردی : میدان 22 بهمن ، شهر ایلام)

نشانه های شهری بخش هایی از معماری شهر هستند که همیشه در معرض دید استفاده کنند گان وشهروندان قرار می گیرند. آنچه در این جستار مورد بررسی قرار گرفته است، دلایل عدم دقت به فرم ها وطرح های طراحی شده برای این قسمت از فضاهای شهری است. چرا که فرم ها به عنوان احجام سه بعدی علاوه بر اینکه همیشه در معرض دید شهروندان واستفاده کنندگان هستند می توانند نماد ونشانه ای از فرهنگ و آداب وشیوه زندگی افراد آن شهر باشند، بنظر می رسد که رعایت اصول تناسب وهماهنگی که از اصول اولیه معماری است باید در این احجام به خوبی معرف آن میدان و عملکرد آن باشد. می توان اظهار داشت که اولین ومهمترین توقع از این نشانه ها، خوانایی وسهولت درک آنها وحضوری پویا وراحت در آنهاست در واقع پرسش این تحقیق این است که آیا آنچه مردم از نشانه های شهری تصور می کنند با ذهنیت طراح مطابقت دارد؛ که در صورت مغایرت باید به دنبال دلایل وسپس راهکارهایی از خود محیط برای حل این موضوع پرداخت.

کلیدواژه ها:

میدان ، معیارهای طراحی ، تشبیه ، غنای بصری ، ادراک محیط