بررسی روندافزایش دماوتاثیرآن برکاهش منابع آب (مطالعه موردی:حوضه آبریزدریاچه ارومیه)

تغییرات عناصراقلیمی نظیردما و بارش،به ویژه در مناطق نیمه خشک به دلیل محدود بودن منابع آب،نقش مهمی دربروزچالشهای زیست محیطی دارد.در این مقاله با توجه به آمار هواشناسی 40 سال اخیراز ایستگاههای منتخب،به بررسی دوره ای تغییرات دمای حوضه آبریز صوفی چای واقع درشمالغرب کشوروارزیابی روند تغییر اقلیم منطقه بر اساس شاخص آمبرژه، پرداخته شده است. تحلیل و پردازش آماری داده های توصیفی میانگین دمای حداکثر و حداقل و نیز بارش سالیانه انجام وبرای بررسی معنی دار بودن روند داده ها از آزمون نقاط چرخش استفاده گردید.نتایج حاصله نشان داد که:دوره اول بررسی برای عنصر دما فاقد روند معنی دار است اما در دوره دوم روند معنی دار افزایشی قوی مشاهده میگردد.میانگین دمای منطقه با روند متوسط 1.54 درجه سانتی گراد در مدت بررسی شده افزایش یافته است.بر مبنای شاخص آمبرژه، توزیع فراوانی نقاط به سمت اقلیم نیمه خشک رو به افزایش است.

کلیدواژه ها:

منابع آب ، افزایش دما ، دریاچه ارومیه