تاثیر گسل فشاری بر رفتار تغییر مکانی و تنشی بر تونل های کند وپوش ( مطالعه موردی تونل متروی تهران )

تونل ها و فضاهای زیرزمینی برای مقاصد گوناگونی ساخته می شوند. برای مثال تونل های حمل ونقل و دسترسی، تونل های آب بر، مغارها، فضاهای زیر زمینی (ایستگاه های مترو، نیروگاه ها، انبارهای زیرزمینی و کارگاه های استخراج مواد معدنی). ازاین رو طراحی هر یک از فضاهای فوق مستلزم دسترسی به داده های مناسب و به کارگیری تمهیدات ویژه است. به عبارت دیگر طراح باید ضمن آگاهی دقیق از شرایط زمین، ابتدا در جهت بهبود کیفیت مصالحی که قرار است تونل در آن حفر شود، اقدام نماید. لذا در بسیاری از زمین ها تونل های حفرشده نمی توانند خود نگهدار باشند و برای پابرجا نگهداشتن آن ها باید از حایلهایی استفاده کرد. سازه های زیرزمینی احداث شده در نواحی تحت اثر نیروهای لرزه ای باید بتوانند در برابر بارگذاری ناشی زلزله و همچنین بارگذاری استاتیکی مقاومت نمایند. با بررسی شواهد تاریخی اثرات زمین لرزه روی این گونه سازه ها ملاحظه می شود که میزان خرابی آن ها به نسبت سازه های روی زمین درصد کمتری را شامل می گردد. در این پژوهش پس از کسب اطلاعات اولیه، مطالعات کتابخانه ای و استفاده از مقالات علمی و سایت های اینترنتی مرتبط و همچنین پایان نامه های انجام شده پیشین، جهت به دست آوردن آخرین مبانی نظری و سوابق تحقیق صورت خواهد گرفت .ابزار گردآوری اطلاعات عبارت اند از بانک های اطلاعاتی و سایت های اینترنتی که از طریق آن ها روابط معتبر و شناخته شده برای مطالب اهم این پژوهش اعم از مبانی اولیه طراحی، اجرای فضاهای زیرزمینی و اندرکنش بین سنگ های اطراف تونل و سیستم نگهدارنده تونل، که مدنظر است، گردآوری می گردد. همچنین در این تحقیق پس از مطالعه اولیه بررسی های مرزی و مدل سازی تحقیق صورت گرفته و بررسی های لازم تحقیق انجام شده اند. با روش تحلیل عددی المان محدود ، میزان تغییر مکان ایستگاه مورد نظر با نرم افزار PLAXIS 3D TUNNEL در دو حالت تحت اثر گسل و بدون گسل مورد بررسی قرار گرفت تا تاثیر گسل بر رفتار تغییر مکانی تونل مشخص گردد.این تحقیق در نهایت به وجود اثر گسل بر تغییر مکان تونل ها انجامید.

کلیدواژه ها:

گسل فشاری ، تونلهای کند و پوش ، تغییر مکان تونل.