مکان یابی تغذیه مصنوعی آبخوان بوسیله پساب با هدف بهبود کیفیت آب استحصالی از دشت قزوین

آب های زیرزمینی یکی از منابع مهم و اصلی برای تامین نیاز کشاورزی و آب آشامیدنی است. امروزه با پیشرفت دانش و فناوری و با رشد روزافزون جمعیت، بهره برداری از این منبع ارزشمند و محدود افزایش یافته است. برداشت بیش از اندازه ی آب باعث افت سطح آب زیرزمینی می شود که در صورت تداوم این امر، خسارات جبران ناپذیری به محیط زیست وارد خواهد شد. یکی از متداول ترین راهکارها برای جلوگیری از افت مداوم سطح آب زیرزمینی، تغذیه ی آبخوان به وسیله ی پساب می باشد. در استفاده از این منبع برای تغذیه مصنوعی، توجه به کیفیت پساب بویژه ترکیبات محلول آن از اهمیت خاصی برخوردار است. این ترکیبات به واسطه حلالیت در آب قادر به نفوذ به آبخوان و تهدید کیفی آن می باشند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات کیفی تغذیه ی پساب بر روی آب زیرزمینی با استفاده از مدل ریاضی آبخوان و تعیین مکان های مناسب برای تغذیه مصنوعی آبخوان می باشد. ملاک تعیین مکان در این تحقیق، ریسک آلودگی چاه های آب شرب محدوده مطالعاتی در نظر گرفته شده است. منطقه ی مورد مطالعه در این پژوهش، آبخوان دشت قزوین و منبع تغذیه، پساب خروجی تصفیه خانه های قدیم آباد و البرز می باشد. برای شبیه سازی انتقال و انتشار مواد محلول در آبخوان ناشی از تغذیه مصنوعی، از نرم افزارهای MODFLOW و MT3D و واسط گرافیکی Visual MODFLOW استفاده شد. شبیه سازی تغذیه مصنوعی برای 2576 ناحیه در دشت انجام شده و برای هر مکان ریسک آلودگی چاه های شرب محاسبه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که 80 درصد مکان ها دارای ریسک کم، 18 درصد دارای ریسک متوسط و 2 درصد دارای ریسک بالای تغذیه با پساب می باشند.

کلیدواژه ها:

مکانیابی ، آب زیرزمینی ، تغذیه مصنوعی ، پساب ، MODFLOW ، MT3D