بازشناسی عناصر خانه های شیکیلی امکان سنجی استفاده از آنها در خانه های گردشگری در شهر لاهیجان

در دهه اخیر شاهد توسعه در ساخت ساز خانه های دوم در پیرامون شهرهای بزرگ بالاخص شمال ایران بوده ایم آنچه مسلم است شهر لاهیجان به دلیل برخورداری از موقعیت جغرافیایی مناسب، نزدیکی به دریا جنگل نزدیکی به شهرهای پر جمعیتی از قبیل تهران، بشدت تحت تاثیر گردشگری خانه های دوم روستاسراها قرار گرفته است. ازدحام جمعیت گردشگر در تابستان، کمبود امکانات، آلودگی های زیست محیطی، تغییر غیرکارشناسانه در کابری اراضی در نهایت استفاده از معماری غیر بومی از مهمترین پیامدهای منفی گردشگری خانه های دوم در این منطقه بشمار میرود که ضرورت توجه به این کاربری را چه در حیطه معماری چه در حیطه های دیگر آشکار میسازد. به این منظور در این مقاله سعی برآن شده تا در حیطه معماری به این سوال که چگونه میتوان از روشهای بومی قدیمی برای رسیدن به الگویی بروز در جهت طراحی ساخت اقلیمی یکی از کاربری های مهم شهری(در اینجا خانه های گردشگری) استفاده نمود جواب داده شود، بر این اساس در جهت نیل به هدف، در این پژوهش کاربردی به روش توصیفی-تحلیل در قدم اول به بررسی عناصر خصوصیات اقلیمی شهر لاهیجان میپردازد پس از آن خانه های شیکیلی به عنوان یکی از انواع خانه های پایدار شمالی انتخاب اجزا عناصر اقلیمی نحوه ساخت آن با روش کتابخانه ای اسنادی معرفی میگردند در پی آن با بررسی تاثیر اقلیم بر شکلگیری این نوع معماری بومی شناخت تدابیر اقلیمی بکارگرفته شده در آن از یک طرف بررسی خانه های گردشگری نیازهای یک گردشگر از طرف دیگر به مقایسه تطابق آنها با هم میپردازد نهایتا با ارایه مدلی در جهت بروز سازی این فن قدیمی گام برمی دارد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، خانه های شیکیلی ، خانه های گردشگری لاهیجان ، اقلیم