بررسی اثر محلول پاشی سیلیس بور بر وزن هزاردانه، درصد روغن میزان عملکرد دانه در گیاه زراعی گلرنگ

تنش خشکی یکی از عوامل موثر در کاهش عملکرد گیاهان زراعی می باشد. در این تحقیق اثرات محلول پاشی با سیلیس بور در مراحل مختلف رشدی در گلرنگ زراعی در شرایط مختلف رطوبتی مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی مزرعه ای بصورت کرت های دو بار خرد شده با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی شامل دو سطح آبیاری نرمال شرایط دیم، فاکتور فرعی شامل سطح محلول پاشی با سیلیس بور فاکتور فرعی فرعی شامل دو رقم سینا فرامان بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش تاثیر معنی داری بر وزن هزار دانه درصد روغن داشت اما بر روی عملکرد دانه در بوته تاثیر معنی دار نداشت. همچنین اثر رقم نیز بر هر سه صفت معنی دار شد. در اثر متقابل تنش محلول پاشی در صفات، عملکرد دانه در بوته درصد روغن معنی دار گردید. اثر متقابل معنی داری بین رقم سطوح مختلف محلول پاشی مشاهده نگردید.نتایج مقایسه میانگین سطوح رطوبتی نشان داد که شرایط آبیاری نرمال بالاترین عملکرد دانه در بوته را به خود اختصاص داد در حالی که وزن هزار دانه درصد روغن در هر دو شرایط تنش عدم تنش اختلاف معنی داری نداشت. در نتایج مقایسه میانگین محلول پاشی نیز مشاهد گردید که بور در زمان گلدهی بالاترین عملکرد دانه در بوته را داشت ولی در صفت وزن هزار دانه بین سطوح مختلف محلول پاشی اختلاف معنی داری وجود نداشت. در بررسی مقایسه میانگین ارقام نتایج حاکی از آن بود که رقم سینا بالاترین تعداد دانه در بوته را داشت اما وزن هزار دانه رقم فرامان بالاتر بود با این حال در عملکرد دانه در بوته درصد روغن اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، تنش خشکی ، بور ، سیلیس ، عملکرد