رابطه اعتیاد اینترنتی با شادکامی هوش معنوی در دانش آموزان دوره متوسطه ناحیه شهرستان کرمان

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه اعتیاد اینترنتی با شادکامی هوش معنوی در دانش آموزان متوسطه ناحیه شهرستان کرمان است. روش تحقیق در این پژوهش روش همبستگی است. در این تحقیق کلیه دانش آموزان متوسطه دوره دوم ناحیه یک شهرستان کرمان که مشغول به تحصیل می باشند جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دهند که تعداد کل این دانش آموزان 3251 نفر می باشد حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 267 نفر انتخاب شد روش نمونه گیری در تحقیق حاضر بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده بوده است.برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است.در این پژوهش از پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ 1788 پرسشنامه هوش معنوی بدیع وپرسشنامه شادکامی آکسفورد 1771 استفاده شد با توجه به این که در این پژوهش اطلاعات، به طور عمده از طریق پرسشنامه جمع آوری شده به همین جهت روش تحلیل این اطلاعات نیز به روش توصیفی آماری می باشد در این راستا از نرم افزارهای SPSS استفاده شده است برای انجام تجزیه تحلیل آماری از هر دو روش آمار توصیفی استنباطی استفاده شد نتایج پژوهش نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت تفکر عمومی دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد وبه این معناست که اعتیاد به اینترنت میتواند باعث ضعف تفکر عمومی شود.همچنین بین اعتیاد به اینترنت توانایی مقابله با مشکلات رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت توانایی مقابله با مشکلات نیز رابطه منفی وجود داردو به این معناست که اعتیاد به اینترنت، توانایی مقابله با مشکلات را کاهش میدهد.بین اعتیاد به اینترنت سجایای اخلاقی رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت خودآگاهی عشق علاقه نیز رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت خشنودی از زندگی دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت خلق مثبت دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت کارآمدی دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد بین اعتیاد به اینترنت عزت نفس دانش آموزان رابطه منفی وجود دارد در نهایت بین اعتیاد به اینترنت سلامتی دانش آموزان رابطه منفی معکوس وجود دارد