نقش ابعاد اضطراب، پشیمانی و توجه سرشت عاطفی در پیش بینی اجتناب تجربی

اجتناب تجربی یک ساختار اصلی از درمان های رفتاری موج سوم است که به عنوان تمایل به اجتناب از افکار یا احساسات ناخوشایند حتی زمانیکه منجر به پیامدهای منفی طولانی مدت می شوند، تعریف می شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش ابعاد اضطراب، پشیمانی و توجه سرشت عاطفی در پیش بینی اجتناب تجربی بود. بدین منظور تعداد 457 نفر از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و علاوه بر اطلاعات دموگرافیک، به پرسشنامه پذیرش عمل نسخه دوم (AAQ-II) و پرسشنامه سرشت و هیجان پذیری (TAI) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج همبستگی پژوهش نشان داد که بین ابعاد اضطراب و پشیمانی سرشت عاطفی با اجتناب تجربی رابطه مثبت و معنی دار و بین بعد توجه سرشت عاطفی با اجتناب تجربی رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنین متغیرهای اضطراب، پشیمانی و توجه توانستند 39 درصد از تغییرات اجتناب تجربی را به طور معناداری پیش بینی نمایند. در کل به نظر می رسد که ابعاد سرشت عاطفی نظیر اضطراب، پشیمانی و توجه، نقش مهمی در اجتناب تجربی ایفا می نمایند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، پشیمانی ، توجه ، سرشت عاطفی ، اجتناب تجربی