تاثیر زمان فرآیند بر استحکام ریزساختار اتصال فولاد زنگنزن 316 با لایه میانی BNi2 بوسیله روش فاز مایع گذرا

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 373

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IMES12_210

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

در این پژوهش، اتصال فولاد زنگنزن آستنیتی 316 با لایه میانی (2)BNi به روش فاز مایع گذرا (TLP) موردبررسی قرار گرفته است. این فرآیند در دمای 1050°C در زمان های 30 60 90 120 دقیقه انجام گرفتهاست. نتایج بررسی های ریزساختاری نشان میدهد که در صورت عدم تکمیل انجماد هم دما در مرکز اتصال،ساختارهای پیوسته یوتکتیکی ایجاد میشوند که با افزایش زمان فرآیند، پیوستگی اندازه این ساختارها کاهشمی یابد. اتصال ایجاد شده شامل منطقه های انجمادی هم دما (ISZ)، انجمادی مستقل از دما (ASZ) متاثر از نفوذ(DAZ) می شود. ساختارهای یوتکتیکی شامل محلول جامد γ، بورایدهای غنی از نیکل کروم در مرکز اتصالمیشوند. با انجام اتصال در مدتزمان 120 دقیقه انجماد همدما کامل میشود. برای ارزیابی خواص مکانیکی اتصال،آزمون استحکام برشی میکرو سختیسنجی روی نمونه ها انجام شده است. با افزایش زمان فرآیند استحکام برشینمونه ها افزایش یافته است. به این ترتیب، پس از تکمیل انجماد هم دما (زمان فرآیند 120 دقیقه) بیشترین استحکامحاصل شده است. دلیل این رفتار به کاهش ساختار ترد شکننده یوتکتیک که با افزایش زمان فرآیند همراه است، برمی گردد.

کلیدواژه ها:

فاز مایع گذرا (TLP) ، فولاد زنگ نزن آستنیتی 316 (Bni(2 ، انجماد هم دما

نویسندگان

وحید صادقی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد گرایش جوشکاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

حمیدرضا نجفی دژده منفرد

استادیار دانشکده مهندسی مواد متالورژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

علیرضا خدابنده

استادیار دانشکده مهندسی مواد متالورژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران