گزارش یک مورد عفونت بیمارستانی ناشی از مخلوط باکتری های استافیلوکوک اریوس، اشریشیا کلای پسودوموناسایروژینوزا با مقاومت چند گانه آنتی بیوتیکی در زخم سوختگی عمیق

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 491

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED02_084

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: عفونت بیمارستانی از علل اصلی مرگ میر در بیماران دچار سوختگی عمیق می باشد. باکتری های استافیلوکوک اریوس پسودوموناس ایروژینوزا از مهم ترین پاتوژن هایی می باشند که از بیماران سوختگی جدا می شوند. از دست رفتن خط اول دفاعی در مقابل تهاجم میکروب ها، ضعف ناتوانی بیمار، در معرض قرار گرفتن بافت که شرایط مناسب برای رشد میکروب ها را فراهم می نماید، مهار سیستم ایمنی اختصاصی غیر اختصاصی، طولانی بودن زمان بستری شدن بیمار، به کار بردن روش های تشخیصی درمانی تهاجمی مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک از دلایل شیوع بالای عفونت بیمارستانی در این بیماران می باشد. در بسیاری از موارد باکتری های ایجاد کننده عفونت در این بیماران دارای مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی می باشند که درمان عفونت های ناشی از آنها را به مراتب بسیار مشکل تر می سازد. معرفی بیمار: بیمارخانم 65 ساله با 70 درصد سوختگی در اثر انفجار گاز به اورژانس بیمارستان سوانح- سوختگی شهید مطهری تهران انتقال داده می شود. در بدو ورود به اورژانس از وی کشت زخم گرفته می شود که نتیجه آن منفی می باشد. پس از ورود به بخش سوختگی بستری شدن از وی کشت زخم سپس کشت خون به عمل می آید که نتیجه هر دو منفی می باشد. پس از روز بستری شدن در کشت زخم باکتری استافیلوکوک اریوس با حساسیت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، سفوکسیتین، ونکومایسین اریترومایسین کلیندامایسین جدا می گردد. در کشت مجدد زخم سوختگی پس از روز باکتری اشریشیا کلای حساس به آنتی بیوتیک های آمیکاسین، جنتامیسین، سیپروفلوکساسین، سفتازیدیم ایمی پنم جدا گردید. بیمار دارای علایم تب شده در کشت خون جواب منفی بود اما در کشت زخم باکتری پسودوموناس ایروژینوزا جدا شد که تنها به سفتازیدیم کلیستین حساس بود اما به سایر آنتی بیوتیک ها از جمله ایمی پنم، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین آمیکاسین مقاوم بود. مجددا در چند روز آینده از محل زخم پسودوموناس ایروژینوزا که تنها به آنتی بیوتیک کلیستین حساس بود استافیلوکوک اریوس که تنها به ونکومایسین حساس بود جدا سازی گردید. به دلیل تب های مکرر مجددا از بیمار کشت خون به عمل آمد که از خون بیمار پسودوموناس ایروژینوزا مقاوم به تمام آنتی بیوتیک ها به غیر از کلیستین جدا شد بیمار نهایتا با 48 ساعت تب متوالی به دلیل سپتی سمی فوت نمود. بحث نتیجه گیری:از آنجایکه عفونت های بیمارستانی در میان بیماران سوختگی شیوع بالایی دارد در بسیاری از موارد به دلیل مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در باکتری های ایجاد کننده عفونت، درمان این عفونت ها بسیار مشکل می باشد. توصیه می گردد که برنامه های نظارت کنترل عفونت های بیمارستانی بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در بخش های سوختگی به طور دقیق اجرا گردد.

نویسندگان

فرزانه فیروزه

باکتری شناسی پزشکی، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.

مهناز نیکی بخش سرابی

دانشجوی کارشناسی ارشد باکتری شناسی پزشکی، گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.

محبوبه ستارزاده تبریزی

کارشناس ارشد میکروب شناسی، مرکز آموزشی ودرمانی شهید مطهری- دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.

فرانک عالی نژاد

متخصص عفونی، مرکز آموزشی درمانی شهید مطهری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.