آدنوم پلیومورفیک لب فوقانی: گزارش مورد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,328

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED02_060

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: تومورهای غدد بزاقی نا شایع هستند ولی یکی از شایع ترین تومورهای خوش خیم آنها آدنوم پلیومورفیک است. معمولا غدد بزاقی اصلی مخصوصا غدد پاروتید را درگیر می کند. درگیری غدد بزاقی فرعی نادر است در صورت درگیری بیشتر در حفره دهان دیده می شود شیوع آن در ناحیه لب کم است. اولین علامت آن رشد آهسته بدون درد است. در این گزارش مورد یک ضایعه نادر غیرمعمول در لب فوقانی یک مرد 19 ساله که به عنوان آدنوم پلیومورفیک تشخیص داده شده است را شرح می دهیم.• معرفی بیمار: یک مرد 19 ساله با شکایت از توده ای در لب فوقانی مراجعه کرده است. این توده از یک سال قبل به آرامی رشد کرده در طی یک ماه اخیر اندکی دردناک شده است. علت مراجعه بیمار جهت درمان به دلیل زیبایی درد خفیف بوده است. در معاینه، یک برجستگی با قطری حدودا سانتی متر در سمت چپ انتهای لب فوقانی مشاهده می شد. پوست محل ضایعه نرمال بدون تغییر رنگ خونریزی بود. در لمس، توده سفت کمی متحرک بود. خارج سازی توده به صورت کامل انجام شد بررسی هیستوپاتولوژیک توده، آدنوم پلیومورفیک گزارش کرد. در نمای ماکروسکوپیک، تومور یک فرم لاستیکی توده ارتجاعی با سطحی دارای برجستگی هایی متعدد است (شکل1). در نمای میکروسکوپیک، به دلیل دارا بودن بخش اپی تلیالی استرومایی نمایی دوگانه دارد. بیشترین قسمت جزء اپی تلیالی گلاندولار است اما کانون هایی از متاپلازی سلول سنگفرشی نیز شایع می باشد که گاهی اوقات با پلاک هایی از سلول های اپی تلیالی کراتینیزه شده همراه است (شکل2). غدد نیوپلاستیک یک ساختار لایه ای از دو نوع سلول دارند؛ سلول های پایه ویژگی های مورفولوژیک سلول های میواپی تلیال را نشان می دهند. استروما ممکن است یک نمای فیبرومیگزویید غیراختصاصی داشته باشد، گاهی شامل بافت های الاستیک فراوان یا بافت های چربی وسیع (شکل3).• بحث نتیجه گیری:آدنوم های پلیومورفیک حدود 60% از تومورهای غدد بزاقی را تشکیل می دهد. در غدد بزاقی کوچک یا فرعی نسبتا نادر هستند. در خانم ها اندکی بیشتر از مردها دیده می شود افراد درگیر 30 تا 50 ساله هستند ولی مورد مطرح شده مردی 19 ساله است. برای تشخیص باید ضایعه به طور کامل برداشته بررسی هیستوپاتولوژیک انجام شود که خود این فرایند تشخیصی درمانی است اگر به طور ناقص برداشته شود، مجددا عود می کند.

نویسندگان

مجتبی احمدی نژاد

دانشیار، گروه جراحی عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز-

سمانه رشیدی

پاتولوژیست، بیمارستان شهید مدنی البرز

فاطمه سادات پیمان

دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز