نگرشی جامع به تعارض در سازمان (منشاء،سطوح،ارزیابی،راهکار)

تعارض تعارض یکی از جنبه های عمومی زندگی روزمره ما ست. از آنجاییکه تعارض به عنوان عدم تغایر با منافع در نظر گرفته می شود بنابراین اغلب تو سط انحراف از اهداف، انگیزه ها یا اقدامات بین دو گروه به وجود می آید که می تواند واقعی یا صوری با شد (تیلور، مقدم، .(1994 این پدیده آثار مثبت یا منفی روی عملکرد افراد سازمان ها دارد. ستفاده صحیح موثر از تعارض موجب بهبود عملکرد ارتقای سظح سلامتی سازمان می گردد (رحیمی،غلامر ضا، .(1395 فرآیند های سیا سی در سازمانها حول دامنه متنوعی از مو ضوعات می چرخدکه می تواند گروه های مختلف را به سمت سوی تعارض مستقیم با یکدیگر سوق دهد. به همین دلیل تعارض می تواند از ارزشهای مختلفی منبعث گردد رفتار سیاسی، یکی از واکنش ها نسبت به تعارض در سازمانها می باشد. طبق گفته مارچ سایمون، تعارض سازمانی می تواند منجر به حل مساله، یا اقناع یک طرف یا طرفین، یا چانه زنی یا شگردهای سیاسی شود. با توجه به پیچیدگی روزافزون سازمانها تفاوت در اندیشه، نگرش باورهای افراد، تعارض به عنوانجزء اجتنابناپذیر زندگی سازمانی امروز مطرح است. نکته قابل توجه اینجاست که اجتناب ناپذیر بودن تعارض بر منفی بودن آن نیست بلکه اگر تعارض خوب مدیریت شود، برای سازمان مفید نیز باشد. به عبارت دیگر تعارض سکهای است کهدو وجه مثبت منفی دارد شیوه برخوردو یا رویارویی با آن است که اثر آن را برای سازمان تعیین میکند. این مقاله با تمرکز روی مفهوم تعارض، جایگاه تعارض در مدیریت سازمان را مورد بررسی قرار داده انواع تعارضات سازمانی، نطریات رویکردهای مختلف آن را تحلیل نموده راهکارهای مدیریت تعارض را ارایه می دهد.

کلیدواژه ها:

تعارض ، سازمان ، مدیریت تعارض