سرطان سیستم هموستاز

موضوع تعامل تاثیر سرطان ها بر سیستم هموستاز، حتی برعکس آن تاثیر سیستم هموستاز بر تکوین، رشد انتشارسرطان ها از سال ها بلکه دهه ها پیش، مورد توجه مطالعه بوده است. لااقل از سال 1865 ،زمانی که تروسو، بروز سندرمترومبوفلبیت سطحی راجعه را در کانسر پانکراس گزارش نمود. این مطلب بصورت جدی مورد مطالعه بوده است. جالب است که خودآقای تروسو، چند سال بعد، دچار همین سندرم شد. پیش بینی ایشان سرطان مخفی ناشناخته در پانکراس بود. اما بعدها کانسرمعده در ایشان بروز نمود.سرطان ها، عموما بخصوص موارد آدنوکارسینوم تولید کننده موسین، اصولا یک حالت پر انعقادی تلقی می شوند ممکناست به هر شکل از موارد زیر خودنمایی نمایند:1 -بروز سندرم تروسو، یا ترومبوفلبیت سطحی راجعه بی علت2 -بروز ترومبوز وریدی بدون علت واضح3 -آندوکاردیت ترومبوتیک غیرعفونی4 -میکروآنژیوپاتی ترومبوتیک، یا میکروآنژیوپاتی مرتبط با کانسر5 -بطور نادرتر، ترومبوز شریانی6 -اختلالات تست های انعقادی بدون علامت7 -درجاتی از انعقاد داخل عروقی منتشر Dic با یا بدون علامت در سالهای اخیر، درجاتی از تحرک فعالیت کنترل شده در سیستم هموستاز در بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان نشان دادهشده است که الزما منجر به اختلالات آزمون های انعقادی مرسوم مانند PT, APTT, TT, BT نشده است. اما اندازه گیری مارکرهایبیوشیمیایی فعال شدگی انعقاد مانند فیبرینوپپتید قطعات پروترومبین (2 F1 PT (نشانگر فعال سازی سیستم هموستاز بودهاست. گواینکه بیمار هیچگونه نمود کلینیکی از ترومبوز یا خونریزی نشان نمی دهد. گروهی از محققین، این حالت راDic Subclinical یا Dic Biochemical تلقی نموده اند.در مورد اهمیت، فلسفه تاثیر این فعالیت ها بر سرنوشت کانسر حیات بیمار نظرات مختلفی ابراز شده. گروهی آن را تلاش بدنجهت محدودسازی کنترل تومور با ایجاد رشته های لخته فیبرین در درون اطراف آن دانسته گروه دیگری برعکس نوعی حرکتتومور جهت گریز پنهان شدن از دسترس سیستم ایمنی میزبان تلقی نموده اند. این مطالعات همچنان در جریان است ممکن استامروزه، با ابزارهای موثرتر درمانی مانند کموتراپی رادیوتراپی جراحی ایمونوتراپی ...) این تفاسیر بکلی جابجا شود.همه فعل انفعالات جاری متمرکز در درون، اطراف موضع تومور، ممکن در جریان عمومی خون نواحی فرادست، بدرستی نشانداده نشود. احتمالا در موضع تومور حوادث قوی طوفانی از ترومبوز، دخالت ایمنی، فیبرینولیز جریان دارد که دسترسی به آنها ازطریق جریان عمومی خون مقدور واقعی نمی باشد.تومورها، در بعضی از موارد با تغییرات فیزیکی مکانیکی هم موجب اختلال هموستاتیک می گردند. مثلا نفوذ تومور کلیه درورید اجوف تحتانی، فشار یا نفوذ تومور کبد به عروق وریدی کبدی، انسداد عروق توسط تومورهای مدیاستن یا زیربغل، که منجر بهترومبوز، ادم ... می گردد.بی حرکتی، سن بالا، جراحی، انواعی از کموتراپی، رادیوتراپی کاتترهای وریدی، احتمال بروز حوادث ترومبوتیک را باز همافزایش می دهدپاتوژنز ایجاد حالت پرانعقادی در کانسرهاعلل متعدد غالبا متفاوتی براساس نوع تومور جهت ایجاد حالت پرانعقادی در سرطان ها ذکر مطالعه شده است:1 -بروز حالت یا ماده پیش انعقادی (Activity Procoagulant (توسط سلول سرطانی )شامل فاکتور بافتی (F.T )و ماده پیشانعقادی کانسری(P.C )ماده پیش انعقادی کانسری P.C) procoagulant Cancer()یک ماده پروتیینی با خاصیت سیستیین پروتیاز که در سلول های توموری جنینی وجود دارد بطور مستقیم موجب فعال شدنفاکتور ،بدون حضور یا دخالت فاکتور VII یا F.T می شود. وجود این ماده در عصاره سلولی تومورهای ملانوم، کولون، پستان، ریه،کلیه APL بررسی گزارش شده است -بروز F.T در سلول های دفاعی آندوتلیال میزبان در واکنش به سلول سرطانی این حالت توسط سلول های منوسیت ماکروفاژ وسلول آندوتلیال پلاکت، در پاسخ به Selectin- ،ترشح شده از گرانول های آلفا در پلاکت ها) ایجاد می شود. سطحپلاسمایی بالا از این ماده، در مدل های حیوانی مشخص شده ارتباط مستقیم با ریسک ترومبوز در بیماران مبتلا به کانسرداشته است.3 -ریز پاره های توموری حاوی MP, F.T) particles Micro bearing- Factor Tissue )که در حدود دو سوم از بیمارانکانسر پروستات وجود داشته است. با ریسک ترومبوز رابطه مستقیم قوی داشته است. این ذرات حاوی آنتی ژن 1-MUCبوده نشان می دهد که منشا آنها سلول های تومورال (ونه سلول های ایمنی میزبان) بوده است.4 -افزایش تعداد فعالیت پلاکت ها در پاسخ به ترشحات توموری5 -بروز حالت پیش انعقادی در سلول های آندوتلیال در اثر سیتوکین ها مانند TNF 1-IL6 -بروز خارهای سلولی در نوتروفیل ها (NETS Traps extracellular- Neutrophil در هنگام تخریب در واکنش بهالتهاب کانسر