بررسی رابطه بین خودکارآمدی بهزیستی روانشناختی با احساس تنهایی در افراد سالمند

مقدمه: امروزه سالمندی به یک پدیده مهم جهانی تبدیل شده است توجه به این مسایل یک ضرورت اجتماعی محسوب می شود. همچنین به دلیل افزایش آمار اختلالات روانی در سالمندان، شناسایی عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان سالمندان اهمیت پیدا کرده است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی بهزیستی روانشناختی با احساس تنهایی در افراد سالمند است.مواد روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی سالمندان ساکن در خانه سالمندان کهریزک استان البرز در بازه زمانی شهریور تا آبان 97 تشکیل می دهد که تعداد 120 نفر از سالمندان به عنوان نمونه پژوهش به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند.برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه خودکارآمدی کینز همکاران، بهزیستی روانشناختی ریف احساس تنهایی استفاده شد.نتایج نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین خودکارآمدی بهزیستی روانشناختی با احساس تنهایی سالمندان رابطه مثبت معناداری وجود دارد.بحث نتیجه گیری: باتوجه به اینگه سطح خودکارآمدی بهزیستی روانشناختی سالمندان می تواند درکاهش احساس تنهایی سالمندان موثر باشد، لذا برگزاری برنامه های آموزشی درمانی جهت ارتقای سطح خودکارآمدی بهزیستی روانشناختی سالمندان ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارامدی ، بهزیستی روانشناختی ، احساس تنهایی ، سالمندان