افزایش قابلیت عبور توان از خطوط انتقال با استفاده از روش بهره برداری شبه دینامیکی و با بکارگیری سیستم مانیتورینگ

یکی از روش کلیدی برای کاهش میزان قطعیهای احتمالی و فشارهای وارد شده بر بهرهبردار، بهرهگیری از ظرفیت پنهان خطوط انتقالی می باشد. مبنای انتخاب ظرفیت خط، توانایی بهره بردار در حفظ فاصله مجاز بین خط انتقال با زمین، درختان، وسایل نقلیه و سایر موانعی است که به صورت مستقیم زیر خط می باشد. یکی از روش های افزایش ظرفیت خط بکارگیری دستگاه مانیتورینگ در خط و استفاده از ظرفیت دینامیکی می باشد. اگرچه روش ظرفیت دینامیک از سایر گزینه ها ارزانتر می باشد اما همچنان می تواند هزینه بر و نیازمند زحمت زیادی باشد. به همین دلیل باید مصالحه ای بین ظرفیت دینامیک و ظرفیت استاتیک برقرار شود که از آن به عنوان تعیین ظرفیت شبه دینامیکی یاد می شود. مفهوم این واژه این است که از ظرفیت دینامیک در مطالعات، به منظور تصمیم گیری منطقی برای تغییر ظرفیت استاتیک یا شیوه عملکرد اپراتور، استفاده شود. در بسیاری از موارد، این فناوری می تواند به صورت موقت اجرا شود، سپس برچیده شود و یا برای کاربردهای دیگر جابه جا شود. هدف از این مقاله ارایه روش شبه دینامیکی در تعیین و بهره برداری از ظرفیت خط به منظور کاهش هزینه های مورد نیاز برای تعیین ظرفیت کامل دینامیکی و بهبود فرضیات مورد استفاده در تعیین ظرفیت استاتیک می باشد.

کلیدواژه ها:

ظرفیت دینامیکی ، ظرفیت استاتیکی ، ظرفیت شبه دینامیکی ، سیستم مانیتورینگ