روش های مختلف مسیریابی در شبکه حسگر بی سیم

شبکه حسگر بی سیم متشکل از تعداد زیادی گره های حسگر است که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات می پردازند. از جمله چالش های اساسی در این شبکه ها، تعداد و نحوه ارسال ها و در نتیجه، افزایش طول عمر شبکه می باشد. یکی از ایده های مطرح به افزایش طول عمر شبکه، مسیله مسیریابی می باشد. مسیریابی در این گونه شبکه ها نقش بسزایی در بهبود توازن بار شبکه ایفا می کند. یافتن بهترین روش مسیریابی از مهمترین روش های توازن بار از نظر تعداد ارسال های مطرح شده و میزان مصرف انرژی گره ها در شبکه حسگر است. می توان با توجه به مدل مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم، میزان مصرف انرژی را نیز کاهش و طول عمر شبکه را افزایش خواهد داد. لازم به ذکر است این حسگرها طبق وظیفه ای که بهآنها محوله می شود، به حس کردن سوژه مورد نظر اقدام خواهند کرد.این اطلاعات باید به چاهک اصلی جهت انجام پردازش های مورد نظر ارسال شود. این ارسال و دریافت ها باعث مصرف انرژی می شود که با توجه به ثابت بودن مقدار انرژی در اغلب گره ها در این نوع شبکه، در صورت عدم مدیرت انرژی، ممکن است بخش یا کل شبکه از بین برود. پژوهشگران مطالعات زیادی انجام داده که به طراحی انواع پروتکل های مسیریابی جهت مدیریت انرژی گره ها در شبکه منجر شده است. در این مقاله به تعدادی از این پروتکل ها می پردازیم.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مسیر یابی ، مصرف انرژی