توریسم روستایی و نقش آن در توسعه و بازآفرینی روستایی (مطالعه موردی:روستای ابوشانک)

روستای ابوشانک در همجواری شبه جزیره ی آبادان قرار دارد ؛ از نظر استقرار این ناحیه در شمال شرقی جزیره در شرق بهمنشیر واقع شده است. حد غربی این ناحیه را رودخانه بهمنشیر، حد شرقی آن را جاده ی آبادان-قفاس، حد شمالی به جاده ی آبادان-اهواز و حد جنوبی آن را رودخانه ی بهمنشیر تشکیل می دهد. وجود نخلستان در سرتاسر روستا،مراسم خرماچینی ، وجود درختان انار و انگور و همجواری با رودخانه ی زیبای بهمنشیر، ماهیگیری و همچنین آداب و رسوم و سبک زندگی خاص مردم این روستا و... همه از عواملی هستند که میتوان با برنامه ریزی دقیق از آنها در جهت توسعه ی روستا از طریق جذب گردشگر و توریسم روستایی اقدام کرد. لذا در بخش اول این مقاله ابتدا به شرح اشکال توریسم روستایی می پردازیم که با توجه به ظرفیت ها و پتانسیل های محلی، و اهداف گردشگران شامل: توریسم طبیعی، اگروتوریسم، توریسم فرهنگی، توریسم دهکده، اکوتوریسم(بوم گردی) می شود. و در ادامه در بخش دوم مقاله باتوجه به وضع موجود روستای ابوشانک با به کارگیری این موارد در قالب فرآیند پیشنهادی پژوهش، و شناخت آنها در روستای ابوشانک و تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک SWOT زمینه برای تدوین مسیرهای راهنمای کلیدی توسعه روستایی در روستای ابوشانک فراهم آمد و پیشنهاداتی در جهت توسعه ی روستا در راستای اشکال توریسم مطرح شد. که از آنها در راستای توسعه ی روستا از طریق توریسم روستایی می توانیم بهره جوییم.

کلیدواژه ها:

توسعه روستایی ، روستای ابوشانک ، توریسم روستایی ، بازآفرینی ، گردشگری