بررسی تاثیر فرسایش هسته سدخاکی به واسطه نشت بر پایداری سدهای خاکی

شرایط اقلیمی کشور و نیاز آن به احداث سازه های ذخیره آب، احداث سدهای مخزنی بزرگ و کوچک را در دستور کار برنامه ریزان قرار داده است که به عنوان سازه های مهار کننده آب های سطحی و کنترل سیلاب، امکان استفاده بیشتر از آب رودخانه ها را فراهم می نمایند. آب نگهداشته شده در پشت سد بدلیل داشتن پتانسیل بالا همیشه به دنبال راهی برای فرار می باشد. و لذا در توده متخلخل پی سد و بدنه (سدهای خاکی) نفوذ کرده و بطرف پایین دست نشت پیدا می کند. پیش بینی از میزان دقیق نشت آب در سدهای خاکی، یکی از مهم ترین مسایلی است که در طراحی سدهای خاکی مورد توجه خاص متخصصین امر قرار می گیرد. در این تحقیق به بررسی روش های کاهش نشت در سدهای خاکی پرداخته شده است برای این منظور به طور موردی سد سیرجان انتخاب گردید و تاثیر روش های مختلف کاهش نشت بر دبی عبوری از هسته رسی سد و فشار هد آب زیر سد مورد بررسی قرار گرفت و مشاهده گردید که ضریب نفوذپذیری بهینه در طراحی هسته رسی این سد بین نفوذ پذیری 5-10 تا 7-10 متر بر ثانیه می باشد. یکی از روش های کاهش نشت از بدنه سدهای خاکی که می توان بعد از احداث سد استفاده کرد، پتوی بتنی و رسی می باشد، با کاهش ضریب نفوذ پذیری پتوی آب بند دبی عبوری از هسته رسی کاهش می یابد، این کاهش در ضریب نفوذپذیری بین 6-10 تا 7-10 متر بر ثانیه با شتاب بیشتری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

هسته رسی ، نفوذپذیری ، سد خاکی ، پتوی بتنی