واکاوی ریشه های زبان هستی و زبان بدن در طراحی معماری یادمان شهدای گمنام (دانشگاه های فنی و حرفه ای استان کرمان )

تحقیق حاضر به این منظور پرسشی طرح می کند که در آن نسبت زبان معماری را با زبان هستی جویا شود. به این ترتیب قصد بر آنست از زبان به عنوان واسطه ای برای ظهور امر معماری کمک گرفته شود و از امکان اتصال زبان معماری و زبان هستی سوال شود. در سیر دیالکتیک اندیشه نظری معماری همیشه این پرسش وجود دارد که معماری برای چه کسی است انسان به عنوان مخاطب آفرینش در هستی باید به عنوان هدف و مقصود معماری نیز قلمداد شود چه عواملی باعث حسی فرا زمینی و رمز و راز در یادمان شهدای گمنام دانشگاه شده است توالی فضایی چگونه می تواند منجر به شکل گیری فضایی سیال از بدو ورود به یادمان شهدای گمنام، شود بر اساس دیدگاه های مختلف زبانشناسی و تعمیم آن ها در حوزه معماری، سعی شده است به بیان سرشت زبانی معماری پرداخته شود. دیدگاه های مختلف متاثر از فلسفه یا حکمت، تلقی های مختلفی از زبان ارایه نموده است و از این رو تبیین های متنوعی از معماری به مثابه زبان اندیشیده شده است. در تمامی جستجوهایی که انجام شدهاست، زبان معماری وابسته به ریشه های تفکر در نوع جهان بینی یک گفتمان خاص سنجیده شده است. مفهوم و محتوای اثر هنری منبعث از اندیشه ها، تمایلات و اعمال (بینش و گرایش و منش) هنرمند و خصوصا تصویر و تصور معرفت او از خدا و انسان است. معنا و مفهوم آثار هنری ریشه در مکتب فکری و اعتقادی هنرمند دارد. شکل و کالبد اثر هنری بستگی به ذوق و استعداد عملی و تجربی هنرمند دارد و در این راه، هنرمند علاوه بر اندیشه ها و اعتقادات و معرفت های صحیح، باید از ذوق و تجربه کافی و عملی در کار برخوردار باشد. نوشتار حاضر تلاش کرده است زبان معماری را در اتصال به ریشه هایی از هستی مورد مطالعه قرار دهد .روش تحقیق به صورت ترکیبی از استدلال منطقی و توصیفی-تحلیلی میباشد به بیان دیگرجمع آورى داده ها به روش کیفی با رویکرد اسنادى - کتابخانه ای و بهره گیرى از متون و منابع انجام پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

زبان هستی ، زبان معماری ، ریشه ، رشد ، پدیدارشناسی ، طراحی معماری ، زبان بدن ، تجسم خیال ، یادمان شهدای گمنام ، دانشگاه فنی و حرفه ای استان کرمان