تحلیل سیاست های دولت اصلاحات با تاکید بر مسکن شهری

مسکن، مهمترین کاربری شهری و یکی از شاخص های عمده ارزیابی توسعه یک کشور است و به عنوان یکی از نیازهای اساسی در تمام دوران حیات انسان، از مسایل مهم اقتصادی و اجتماعی جوامع مختلف بوده و می باشد. تاثیر عوامل مختلف اثرگذار بر اقتصاد شهر، در قیمت زمین و مسکن جلوه گر می شود. تغییر و تحولات جمعیتی، سیاست گذاری های کلان و منطقه ای و تحولات بازار کار، از مهمترین مسایل تاثیرگذار بر اقتصاد زمین و مسکن شهری است. هدف پژوهش حاضر؛ بررسی و تحلیل سیاست های دولت سازندگی با تاکید بر بخ مسکن می باشد. روش انجام پژوهش با توجه به موضوع تحقیق و ماهیت آن توصیفی تحلیلی بوده و از حیث نوع تحقیق بر اساس هدف، در شمار پژوهش های شناخت قرار می گیرد. بررسی های اسنادی و جستجوی کتابخانه ای برای یافتن سوابق تحقیق، بررسی ابعاد نظری آن در میان صاحب نظران و فعالان این حوزه و برداشت از دستاوردهای تجربی سایر پژوهش ها نیز صورت پذیرفته است. نتایج حاکی از آن است که تقریبا هیچ کشوری مدعی حل مشکلات مسکن در جامعه خود نیست. مسایل برخی از کشورها از نوع کمی بوده که ناشی از کمبودهای موجود مسکن، رشد جمعیت، مهاجرت و تنگناهای اقتصادی است و عمدتا کشورهای در حال توسعه را شامل می شود. لیکن هر کشوری با توجه به شرایط ساختاری حاکم بر خود، سیاست متفاوتی را برای تامین مسکن گروه های کم درآمد شهری در پی گرفته است. یقینا پژوهش و بررسی تجارب موجود در زمینه سیاست ها، دیدگاه ها و برنامه های تامین مسکن شهری در جهان، می تواند برنامه ریزان و سیاست گذاران مسکن در ایران را به منظور ارایه برنامه های مطلوب و مناسب یاری رساند.

کلیدواژه ها:

سیاست زمین و مسکن ، زمین شهری ، مسکن شهری ، دولت اصلاحات