بررسی تاثیر غلظت، دما و فشار بر حلالیت گاز CO2 در محلول آبی DEA

یکی از روش های مورد استفاده در فرآیند شیرین سازی گاز های ترش استفاده از فرآیند جذب است که روش مناسبی برای تصفیه گاز ها در مقیاس صنعتی می باشد. اصلی ترین گازی که منجر به اثر گلخانه ای و افزایش گرمایش زمین می شود دی اکسید کربن می باشد. با توجه به اثرات مخرب این گاز بر محیط زیست، مطالعات بی شماری در زمینه کاهش و حذف گاز های اسیدی صورت گرفته است. بیشترین شیوه های جداسازی دی اکسید کربن بر اساس جذب فیزیکی یا شیمیایی این ماده در یک حلال مناسب استوار است. جذب شیمیایی توسط محلول های آمین از مهم ترین و پرکاربرد ترین فرآیند های موجود به خصوص در صنایع گاز جهت حذف گاز های اسیدی از گاز ترش می باشند. استفاده از آلکانول آمین ها یکی از مهم ترین فرآیند های حذف دی اکسید کربن از گاز طبیعی می باشد. انتخاب آمین مناسب از مهم ترین راه های کاهش مصرف انرزی به شمار می رود. مهم ترین نکته در انتخاب آمین میزان نرخ در گردش و انرزی لازم برای احیاء آن است. در این پزوهش از دی اتانول آمین DEA به عنوان یک حلال رایج برای جداسازی دی اکسید کربن استفاده شده است.در این تحقیق سعی شده با استفاده از فرآیند جذب ناپیوسته و ساخت یک راکتور دو لیتری همزن دار، میزان حلالیت گاز دی اکسید کربن CO2 را در محلول دی اتانول آمین DEA در غلظت 25، 30 و 35% وزنی و فشار 1، 2 و 3 بار و دمای مختلف اندازه گیری شود. درنتیجه تاثیر فشار، دما و غلظت DEA، بر میزان جذب گاز دی اکسید کربن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که با افزایش غلظت و فشار میزان جذب دی اکسید کربن افزایش می یابد و با افزایش دما، میزان جذب این گاز کاهش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

جذب دی اکسید کربن ، محلول DEA ، غلظت ، دما و فشار