رابطه ی ساختاری سرمایه اجتماعی، اعتماد سازمانی و عدالت سازمانی در سازمان تعاون روستایی شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه همزمان بین سرمایه اجتماعی، اعتماد سازمانی با عدالت سازمانی در یکی از سازمان های تعاون روستایی استان فارس بود. نوع پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه کارکنان سازمان تعاون روستایی n=65 بود که با استفاده از روش کل شمار انتخاب شدند و از میان آنها 54 نفر به پرسشنامه ها پاسخ کامل دادند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ی سرمایه اجتامی ترک زاده و محترم 1391، پرسشنامه اعتماد سازمانی چاسس و همکاران 2007 و همچنین پرسشنامه عدالت سازمانی الز 2010 بود که پس از محاسبه روایی و پایایی توزیع و گردآوری شد. داده های به دست امده با استفاده از روش های آمار توصیفی و ا ستنباطی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج ن شان داد: 1) از نظر کارکنان سرمایه ی اجتماعی و اعتماد سازمانی در سازمان قلمرو پژوهش در حد متوسط می باشد. 2) از نظر کا رکنان، نوع غالب عدالت سازمانی در سازمان قلمرو پژوهش از نوع عدالت مراواده ای است. 3) مدل معادله ساختاری نشان داد که عدالت سازمانی از طریق ورود همزمان متغیر سرمایه ی اجتماعی و اعتماد سازمانی پیش بینی می شود. به این ترتیب که بین سرمایه ی اجتماعی و اعتماد سازمانی با عدالت سامزانی رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، اعتماد سازمانی ، عدالت سازمانی ، سازمان تعاون روستایی ، کارکنان