برش کیهانی ، روشی جدید در شناخت جرم در کیهان

همگرایی گرانشی اثری نسبیت عامی است که اول بار با عنوان انحراف نور از کنار خورشید در سال 1919/1298 توسط ادینگتون اندازه گیری شد. گرچه در دهۀ سی میلادی قرن گذشته محاسباتی در این زمینه در ابعاد کهکشانی انجام شد، اما بررسی جدی این پدیده مربوط به دهۀ هفتاد و هشتاد است. در دهۀ نود آنچه امروزه فن همگرایی گرانشی ضعیف نامیده می شود ابداع شد و اولین کشف رصدی مرتبط با آن در سال 2000 انجام شد. همگرایی گرانشی اثری است که با کل جرم موجود در عالم مرتبط است . این درحالی است که رو شها و فنون دیگر اندازه گیری جرم مانند شمارش کهکشان ها، ابرنواختران تنها به جرم باریونی حسا ساند. روش همگرایی ضعیف نسل بعدی انداز هگیری جرم (کاوه جرم) به حساب می آید، در کنار فنون دیگری مانند نوسان های باریونی و اثر سونیالیف -زلدوویج، همگرایی مرتبط با شکل ساختارها را برش کیهانی می نامند و اثر همگرایی روی تابش زمینه را همگرایی تابش زمینه. در این سخنرانی به برش کیهانی، چگونگی تحول این فن، و ضعف موجود رصدی و نظری، و نیز فعالیت گروه تحقیقاتی داخل کشور پرداخته خواهد شد.