بررسی پایداری طرح های بازنشستگی خصوصی ترکیبی با استفاده از رویکرد تلفیقی نگاشت شناختی فازی و پویایی سیستمی

نظام های بازنشستگی جزو مهم ترین ابزارهای پاسخگویی به مسیولیت تامین و تضمین حداقل سطح زندگی برای سالمندان هستند. از این رو دولت ها با هدف تامین نوعی ایمنی برای تضمین حداقل سطح زندگی مردم خود را مکلف به تدوین طراحی صندوق های بازنشستگی کرده اند. این در حالی است که طی سالیان اخیر، طرح های بازنشستگی دولتی در اکثر نقاط دنیا با چالش های عظیمی مواجه شده است. این طرح ها که اغلب به ارایه پوشش های مزایای معین می پردازند بدهی های عمده ای برای دولت ها ایجاد کرده و لذا اندیشمندان را به تفکر در زمینه اصلاح سیستم های بازنشستگی واداشته اند. یکی از بدیل های مناسب که در دنیا مورد استفادهقرار می گیرد، بهره گیری از طرح های بازنشستگی خصوصی ترکیبی است. این طرح ها به دلیل ویژگی های خاص خود همچون حکمرانی خوب، رقابت پذیری و امکان نظارت مبتنی بر ریسک از کارآمدی بیشتری برخوردارند. تحقیق حاضر به امکان سنجی مالی پیاده سازی این طرح ها می پردازد. از این جهت با استفاده از روش نگاشت شناختی فازی عوامل موثر بر پایداری طرح های بازنشستگی ترکیبی احصا و میزان تاثیر هر عامل معین شد. سپس با استفاده از روش شناسی پویایی سیستمی، مدل تحقیق مورد شبیه سازی و آزمون قرار گرفت. نتایج شبیه سازی بیست ساله حکایت از عدم پایداری طرح های با مزایای معین دارد، در حالی که درطرح های بازنشستگی ترکیبی، خالص جریان وجه نقد طرح طی سال های مورد مطالعه، نه تنها از ارزش منفی برخوردار نبود که روندی افزایشی نیز داشت.

کلیدواژه ها:

طرح بازنشستگی خصوصی ، پایداری طرح بازنشستگی ، نگاشت شناختی فازی ، پویایی سیستمی