مروری بر روش های بازیابی مواد منعقد کننده از لجن تصفیه خانه آب

زمینه و هدف: انعقاد یکی از فرایندهای اصلی تصفیه خانه های متداول آب است که از طریق مخلوط کردن منعقد کننده هایی نظیر آلومینیوم سولفات، کلروفریک و پلی آلومینیوم کلراید (PAC) با آب خام انجام می شود. لجن حاصل از این فرایند، حاوی مقادیر زیادی منعقد کننده است که ارزش اقتصادی بالایی دارند. بنابراین چنانچه این منعقد کننده ها بازیابی شوند، علاوه بر کاهش ریسک های مربوط به دفع لجن، ممکن است هزینه های تامین منعقد کننده تازه در تصفیه خانه آب و یا فاضلاب نیز کاهش یابد. روش بررسی: به منظور دستیابی به مستندات موضوع، پایگاه های اطلاعاتی Google scholar, ScienceDirect و ... با کلمات کلیدی management Water residuals , Coagulant recovery ، بازیابی منعقد کننده و ... جستجو شد. بیش از صد و پنجاه مستند در قالب مقاله، کتاب و گزارش علمی از نظر اعتبار مطالب و ارتباط موضوعی بررسی گردید. مطالب جمع آوری شده تحت عناوین شیوه های بازیابی ، تکرارهای بازیابی ، بازیابی از منظر اقتصادی و نقاط قوت و ضعف روش ها دسته بندی و خلاصه سازی شد. یافته ها: استفاده از روش های نوین همچون ترکیبی از فرایندهای غشایی و شیمیایی یا فرایندهای غشایی تبادل یونی، منجر به بازیابی منعقد کننده با کیفیتی مشابه نمونه های تجاری می گردد و در صورت استفاده از روش های متداول و کم هزینه تر همچون هضم اسیدی، کیفیت منعقد کننده بازیابی شده با نمونه های تجاری صنعت آب شرب قابل رقابت نیست. نتیجه گیری: در این پژوهش روش های مختلف بازیابی مواد منعقد کننده جهت تعیین استراتژی های استفاده مجدد، بررسی شد. احتمال می رود استفاده از منعقد کننده های بازیابی شده با شیوه های متداول، در تصفیه خانه های فاضلاب، قوانین مربوطه را ارضاء کند. استفاده صنعتی از فرایندهای نوین جهت بازیابی منعقد کننده هایی کیفیت بالاتر، نیازمند بررسی های دقیق فنی و اقتصادی است.

کلیدواژه ها:

منعقد کننده ، روش های بازیابی ، تصفیه آب ، لجن