ارزیابی ریسک استفاده از بطری های پلاستیکی در مقایسه با بطری های شیشه ای و استیل با استفاده از روش لیست مقدماتی خطر (PHL)

بطری های آب در سراسر جهان بسیار محبوب بوده، به ویژه در کشورهای خلیج فارس به عنوان منبع اصلی آب آشامیدنی استفاده می شود. با این حال، نگرانی ها در مورد اشباع شدن مواد شیمیایی سمی در حال افزایش است. هدف کلی این تحقیق، بررسی ریسک زیست محیطی و سلامتی استفاده از بطری های پلاستکی در مقایسه با بطری های شیشه ای و فلزی است. در ابتدا ریسک استفاده از بطری ها با روش Ad-hoc شناسایی شد و یک مدل رتبه بندی ریسک جهت تجزیه و تحلیل داده های کمی توسعه داده شده است. تکنیک تجزیه و تحلیل استفاده شده در این تحقیق روش PHL بوده و برای کمی نمودن نتایج از کد ارزیابی ریسک (RAC) استفاده شده است. در ستون وقایع خطرناک رویدادهای غیرقابل قبول با ناخواسته مربوط به مصرف بطری ها و در ستون فاکتورهای سببی توصیف اینکه چرا و چگونه یک خطر ممکن است منجر به رویداد ناگوار شود ذکر شده توجهی از شدت ریسک در بطری های پلاستیکی، شیشه ای و فلزی را بصورت (X(2)(df=2, n=20)=26.35, p<0.005 نشان داده است. مقدار میانه افزایشی را در شدت ریسک از (MD=4) در بطری های فلزی و شیشه ای تا (MD=1) بطری های پلاستیکی نشان داده است. بیشترین میانگین شدت ریسک (Mean Rank=1.18) با توزیع نرمال مربوط به بطری های پلاستکی رتبه دوم بطری های شیشه ای با (Mean Rank=2.40) و رتبه سوم بطری های فلزی با (Mean Rank=2.42) است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، روش PHL ، سمیت ، نشت مواد شیمیایی ، بطری های پلاستیکی ، شیشه ای و فلزی