الگوی توسعه شهری مبتنی بر عناصر طبیعی و ارزش آفرین (نمونه مورد مطالعه: مادی های اصفهان و ارزش افزوده آن بر بافت همجوار)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 315

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BAGH-15-62_003

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

توجه به زیرساخت های سبز می تواند عاملی موثر برای کاهش مشکلات شهرهای امروزی باشد؛ بهطوری که احیا و ارتقای آنها به عنوان یک ساختار برای حل مشکلات روزافزون شهرها می تواندراه گشا باشد. از طرفی توجه به تاثیر این زیرساخت ها بر محیط اطراف از اهمیت بسیاری برخورداربوده، به گونه ای که افزایش ارزش افزوده زمین در مناطق تحت پوشش این عناصر سبز در کنارارتقای کیفیت محیطی بر همه جنبه های زندگی تاثیرگذار خواهد بود. هدف پژوهش حاضربررسی تاثیر مادی های اصفهان که به عنوان یک زیرساخت سبز در شهر اصفهان جریان دارد برارزش افزوده زمین است. در کنار آن تاثیر مادی ها بر ارتقای کیفیت زندگی و همچنین توجه بهالگوی مادی ها برای توسعه مناطق کمتر توسعه یافته مورد توجه قرارخواهد گرفت. بنابراین بیانمسیله را می توان بر مبنای اثرگذاری مادی ها بر روی قیمت زمین، نقش مادی ها بر کیفیت وارتقای ساکنین و محیط زندگی و همچنین استفاده از الگوی مادی ها برای ارتقای کیفیت مناطقکمتر توسعه یافته بیان کرد. روش تحقیق بر مبنای توصیفی-تبیینی (تشریحی) بوده و نتایجنشان می دهند، برخلاف تصور اولیه که در گذشته خانه بسیاری از متمکنین برای استفاده از آبو سرسبزی محیط در کنار مادی ها ساخته می شده است. بنابراین دارای ازش مادی زیادی بودند،امروزه به علت وجود مشکلات ناشی از خشکسالی در چند سال اخیر و حفظ حریم مادی ها،تمایل شهروندان برای سکنی گزیدن در کنار مادی ها کاهش یافته و این خود عاملی موثر برایکاهش ارزش افزوده زمین در مناطق تحت پوشش مادی هاست. از طرفی بررسی ها نشان می دهدکه ارتقای کیفی محیط اطراف مادی ها عاملی موثر برای استفاده شهروندان از آنها به عنوان یکمسیر سبز و عنصری خاطره انگیز برای گذراندن اوقات فراغت خواهد بود. بنابراین توجه به اینزیرساخت سبز برای ارتقای مناطق کمتر توسعه یافته و کاهش مشکلات شهری نیز می تواند موردتوجه قرارگیرد. البته رسیدن به این اهداف همگی در گرو مدیریت آب و به طبع دادن حق آبهمادی ها خواهد بود.

نویسندگان

علیرضا ارثیا

پژوهشگر دکتری شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران

محمدرضا مهربانی گلزار

استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین، قزوین، ایران