آنالیز حساسیت بر روی عوامل تاثیرگذار در میزان نشست زمین حین عملیات لوله رانی به روش میکروتونلینگ

جا به جایی ناشی از حفاری در عمق زمین به عوامل زیادی، از جمله: وضعیت زمین شناسی، وضعیت آب های زیرزمینی، هندسه و عمق حفاری، روش حفاری، کیفیت و مدیریت ساخت وابسته است. آگاهی از میزان تاثیر هر کدام از پارامترهای تاثیرگذار می تواند باعث انجام اقدامات پیشگیرانه به منظور جلوگیری از ایجاد صدمه به ساختارهای سطحی و یا کاهش آن شود. هدف از انجام مطالعه ی حاضر، مقایسه ی تغییر شکل های واقعی رخداده در سطح زمین حاصل از رفتار سنجی با مقادیر تحلیل عددی و بررسی تاثیر پارامترهای مختلف در میزان نشست خاک است. نتایج حاصل از آنالیز حساسیت نشان می دهد برای یک نسبت ثابت از ارتفاع خاک روی لوله به قطر لوله، با افزایش زاویه ی اصطکاک و افزایش عمق استقرار لوله علاوه بر کاهش مقدار نشست، شیب تغییرات نشست نیز کاهش می یابد. شکل کلی نمودارها نشان می دهد در حالت کلی با ثابت نگه داشتن ضخامت لایه ی خاکی، با افزایش قطر لوله، میزان نشست افزایش می یابد و زیاد شدن زاویه ی اصطکاک نیز به افزایش مذکور کمک می کند. همچنین هرچه نسبت ارتفاع لایه ی خاکی به قطر لوله، عدد کمتری باشد، مقادی نشست بزرگ تری به دست می آید.

کلیدواژه ها:

میکروتونلینگ ، لوله رانی ، تغییرشکل خاک ، تحلیل عددی ، آنالیز حساسیت