تحلیلی ساختگرایانه بر قصه امیر ارسلان

ساختگرایی در زمینه داستان بیشتر به بررسی عنصر روایت می پردازد. روایت شناس ساختگرا در صدد تدوین ساختار منسجم و واحدی از حوزه های گوناگون داستان است. نوشته حاضر، مطابق برخی نظریات ساختگرایی که در متن آمده است به بررسی ساختار قصه امیر ارسلان، آخرین بازمانده مهم نسل قصه های بلند عامیانه فارسی می پردازد. با توجه به دیدگاه ژرار ژنت، ساختار قصه امیر ارسلان در دو سطح روایتگری و روایت جای بررسی دارد. در سطح روایتگری، ابتدا نقیب الممالک، روایتگر امیرارسلان معرفی گردیده و سپس از زاویه دید روایت در این قصه بحث شده است. در سطح روایت، نخست ساختار روایی قصه بررسی و سپس شباهت و تفاوت آن با دیگر قصه های بلند عامیانه ذکر شده است. در بخش دوم از سطح روایت، به ساختار نحوی قصه اشاره شده و کوشش شده است نقش اشخاص در قصه و اعمال و حرکاتشان در فشرده ترین شکل ممکن خلاصه شوند و طرحی چکیده وار از این قصه عرضه شود

کلیدواژه ها:

ساختگرایی ، ساختارروایی ، ساختار نحوی ، نقال ، نقیب الممالک ، امیر ارسلان