اثربخشی روان درمانی 4 عاملی (آگاهی افزایی ، امید.،رابطه درمانی و نظم دهی رفتار) بر ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان

پژوهش حاضر بررسی اثربخشی روان درمانی 4 عاملی (آگاهی افزایی ، امید ، ایجاد رابطه درمانی مناسب و نظم بخشی رفتار ) بر ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان ، بود . روش: این پژوهش یک مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش بیماران مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه شهید بهشتی بودند که با نمونه گیری هدفمند از بین مراجعین کلینیک تخصصی آذر وابسته به این مرکز انتخاب شدند 30. نفر از داوطلبین شرکت در پژوهش به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه ( n =15) جایگزین شدند . گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 1/5 ساعته ، یک بار در هفته تحت مداخله روان درمانی 4 عاملی به صورت گروهی قرار گرفتند.ابزار های پزوهش شامل پرسشنامه عمومی کیفت زندگی مبتلایان سرطان EORTC QLQ30 version 3.0 و پرسشنامه کیفیت زندگی اختصاصی مبتلایان به سرطان پستان EORTC QLQ-BR23 بود. برای تحلیل داده ها از آزمونهای t همبسته و تحلیل کواریانس استفاده گردید.داده ها حاکی از تفاوت معنادار گروه آزمایش در مقیاس کیفیت زندگی و زیر مقیاس های سلامت عمومی ، عملکرد هیجانی ، عملکرد جنسی و کاهش علایم بود هم چنین نتایج پژوهشتاثیر روان درمانی 4 عاملی را به عنوان یکی از مشاوره های روانشناسی و حمایتی در افزایش سلامت روانی زنان مبتلا به سرطان پستان نشان داد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی 4 عاملی ، کیفیت زندگی ، سرطان پستان