بررسی کاهش انگیزه فرهنگ وقف در بین شهروندان (مطالعه موردی همدان)

وقف نمود عینی اندیشه بلند خیرخواهی در جامعه و نمونه آشکار از تعاون، همکاری و کمک بهیکدیگر است که درجریان آن نیکوکاران به قصد قربت و تحصیل رضای الهی موجبات آسایش،رفاه، ترقی و بهره مندی دایمی (مادی و معنوی) همنوعان خویش را با اختصاص همیشگی ملکو مال خود از طریق ایجاد موسسات خیریه فراهم می آورند. در این پژوهش سعی شده استتا کاهش انگیزه وقف در رابطه با شهروندان مورد بررسی قرار دهد. روش پژوهش،کیفی میباشدو با استفاده از نظریه زمینه ای انجام گرفته است. در نظریه زمینه ای عمدتا از تکنیک مصاحبهاستفاده میشود. برای درک بیشتر از موضوع به روش اکتشافی و از ابزار مصاحبه صورت گرفتهاست ؛ بنابراین تحقیق حاضر از طریق مصاحبه حضوری با 15 نفر صورت گرفته است. اینپژوهش علاوه بر اینکه به ارزیابی پاسخ های مصاحبه شوندگان میپردازد همچنین به ارایهموانعی که در شکل گیری فرهنگ وقف موثر بوده اند خواهد پرداخت. یافته های پژوهش نشانمیدهد علل متعددی در عدم شکل گیری فرهنگ وقف موثر بوده اند از جمله ؛ تغیر نامموقوفات، ضعف در سیستم اطلاع رسانی، دخالت دولت و محدویت قانونی وقف ، از بین رفتناصل موقوفات به خاطر دستاندازی سوداگران و موادردی دیگری که از آسیب هایی بوده که برپیکره وقف در جامعه وارد ساخته است. جامعه مورد مطالعه در این طرح شهروندان همدانیمیباشد. در پایان این پژوهش بیانگر این موضوع می باشد که وقف و امور خیریه میتواند جامعه رادرابعاد مختلف اصلاح کند و در شاخص هایی مانند کمک رسانی و مشارکت اجتماعی و ایجادانگیزه وقف میتواند در بعد توسعه اجتماعی مورد اهمیت واقع گردد.

کلیدواژه ها:

وقف ، خیرخواهی ، کاهش انگیزه وقف ، نظریه زمینه ای ، مصاحبه ، توسعه اجتماعی