مقایسه عملکرد پروتکل های مسیریابی RBR و VGDRA در شبکه حسگر بیسیم با چاهک متحرک

یک شبکه حسگر متشکل از تعداد زیادی گره های حسگر است که در یک محیط به طور گسترده پخششده و به جمع آوری اطلاعاتاز محیط می پردازند. لزوما مکان قرارگرفتن گره های حسگر، از قبل تعیین شده و مشخص نیست. چنین خصوصیتی این امکان را فراهم می آورد که بتوانیم آن ها را در مکان های خطرناک یا غیرقابل دسترس رها کنیم . یکی از مهمترین چالش ها در این شبکه ها، مسیر چگونگی انتقال اطلاعات از گره های داخل شبکه به ایستگاه پایه می باشد که مصرف انرژی را کاهش دهد و موجب افزایش طول عمر شبکه شود. روشی که داده ها و پرسش ها را بین ایستگاه پایه و جایی که پدیده هدف قرار دارد جابه جا می کند مسیریابی خوانده می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه حسگر بی سیم ، مسیریابی ، مصرف انرژی ، طول عمر شبکه