بررسی مقایسه ای خودکارامدی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه بر اساس سبک های یادگیری در منطقه 17 تهران

این تحقیق به بررسی مقایسه ای خودکارآمدی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه بر اساسسبک های یادگیری در منطقه 17 تهران پرداخته است؛ برای تدوین چارچوب نظری و فرضیات ازنظریه های خودکارآمدی موریس و سبک های یادگیری کلب استفاده شده است؛ روش پژوهش در اینمطالعه از نظر از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع داده ها کمی، از نظر روش اجرای تحقیق از دستهتحقیقات غیرآزمایشی و از نوع مقایسه ای می باشد؛ جامعه آماری دانش آموزان پسر دوره اولمتوسطه منطقه 17 تهران به تعداد 5098 نفر و حجم نمونه 357 نفر و انتخاب نمونه به روش نمونهگیری تصادفی طبقه ای می باشد؛ ابزار جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه که برای متغیرهایخودکارآمدی و سبک های یادگیری به ترتیب از پرسشنامه خودکارآمدی موریس و پرسشنامهسبک یادگیری کلب استفاده شده است؛ یافته های تحقیق نشان میدهد (خودکارآمدی، خودکارآمدیاجتماعی و خودکارآمدی هیجانی) دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه براساس سبک های یادگیریتفاوت معنی داری دارد و ولی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه براساسسبک های یادگیری تفاوت معنی داری ندارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، خودکارآمدی تحصیلی ، خودکارآمدی اجتماعی ، خودکارآمدی هیجانی و سبک های یادگیری