بهزیستی روانی: مروری بر ادبیات پژوهشی

بهزیستی روانی را به عنوان افکار و عقاید ذهنی افراد یا احساس اینکه زندگی به خوبی پیش می رودتعریف کرد. بهزیستی که مفهومی نزدیک به شادکامی است، دو مولفه دارد: قضاوت شناختی و تجربه یعاطفی. این مولفه ها نشان میدهد بهزیستی روانی هم تحت تاثیر افکار و اعتقادات و گزاره های شناختیفرد است و هم احساسات و تجربیات هیجانی. این مقاله به بررسی ابعاد مختلف مفهوم بهزیستی روانی،با توجه به مقالات و پژوهش های این حوزه، پرداخته است. بررسی های انجام شده در این زمینه نشانمی دهند تجربه بهزیستی روانی به طور گسترده ای تحت تاثیر عوامل شخصیتی بوده و این ادعا توسط 4خط پژوهشی دنبال شده است. این خطوط پژوهشی شامل مطالعات وقایع عینی و همبستگی بابهزیستی روانی، ارثی بودن بهزیستی روانی، ثبات بهزیستی روانی در طول زمان و همبستگی بهزیستیبا ویژگی های شخصیتی است. نظریاتی که به تبیین این مفهوم پرداخته اند دو رویکرد را شامل می شوند:رویکرد بالا به پایین و رویکرد پایین به بالا. مطابق مدل های پایین به بالا، ادراک افراد از بهزیستیعمومی شان از طریق ارزیابی ویژگی ها و حوزه های مختلف زندگیشان ساخته می شود. افراد ارزیابیشاناز حوزه های مختلف را با هم جمع کرده و به یک قضاوت کلی درباره رضایت از زندگی برسند. مدل هایبالا به پایین فرض می کنند که فرآیندهای شخصیت، روی میزان کلی هیجانات در تجارب شخصی فردتاثیر دارند و این گرایش کلی به همه جنبه های زندگی فرد رنگ می دهد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ، شادکامی ، رضایت از زندگی ، شخصیت ، وقایع زندگی ، ثبات ، ذهن آگاهی