اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر گشتالت درمانی بر خرده مقیاس های عملکرد خانواده در بیماران دارای سرطان های غیر خونی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان قم

در پژوهش حاضر به مطالعه اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر گشتالت درمانی بر خرده مقیاس هایعملکرد خانواده در بیماران دارای سرطان های غیر خونی پرداختیم. از نظر هدف جزء تحقیقات بنیادیمی باشد و از نظر روش تحقیق یک مطالعه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون است. جامعهآماری شامل کلیه بیماران سرطان های غیرخونی بخش آنکولوژی بیمارستان ولیعصر (عج) شهرستان قمبود. داده های این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss نسخه 20 و روش آماری آنالیزکوواریانس موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه آماری در این پژوهش شامل 26 بود ( 13 نفر گروه گواه، 13 نفرگروه آزمایش) که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نتایج حاکی از آن است که؛ باهمپوشانی (کوواریانس) پیش آزمون مولفه های مقیاس عملکرد خانواده (حل مشکل- ارتباط- نقش ها-همراهی عاطفی- آمیزش عاطفی- کنترل رفتار)؛ میانگین ها در پس آزمون های گروه آزمایش (به جز درمولفه همراهی عاطفی- آمیزش عاطفی- کنترل رفتار)؛ افزایش، نشان میدهد. به عبارت دیگر، درمجموع، اثر کوواریانس مولفه های مقیاس عملکرد خانواده (حل مشکل- ارتباط- نقش ها- همراهیعاطفی- آمیزش عاطفی- کنترل رفتار) در گروه آزمایش باعث تغییر (اثر افزایشی) میانگین مولفه هایمقیاس عملکرد خانواده (حل مشکل- ارتباط- نقش ها- همراهی عاطفی- آمیزش عاطفی- کنترلرفتار) گردیده است. به عبارت دیگر؛ روان درمانی مثبت گرا و گشتالت درمانی در تغییرات مولفه هایمقیاس عملکرد خانواده (حل مشکل- ارتباط- نقش ها- همراهی عاطفی- آمیزش عاطفی- کنترلرفتار)، در پس آزمون گروه آزمایش؛ اثر افزایشی، نشان داده است. لازم به ذکر است که پژوهش حاضربرای اولین بار در ایران انجام شده است.

کلیدواژه ها:

گشتالت درمانی ، عملکرد خانواده ، سرطان ، شهرستان قم ، سرطان های غیرخونی