شخصیت پردازی و بررسی شخصیت ها در منظومه بهمن نامه ایرانشاه بن ابی الخیر

در تاریخ ادب پارسی، قرن چهارم و پنجم هجری، به دوران شکوفایی و اوج پیدایش حماسه های ملی مشهور است. یکی از بزرگ-ترین حماسه های تالی شاهنامه فردوسی بهمن نامه ایران شاه ابن ابی الخیر است که بخش عمده ای از زندگی بهمن پسر اسفندیار و نبردهای او را با خاندان زال در بردارد. ایرانشاه در آفرینش اثر خود از مولفه های داستان نویسی استفاده کرده است. در این بین پردازش عنصر شخصیت از بنیادی ترین ساخت مایه ها قلمداد می گردد. در همین راستا و برای فرایافت این مدعا و تایید درستی آن، جستار پیش روی بر آن است تا به بررسی و تحلیل شخصیت های بهمن نامه اعم از قهرمان و ضد قهرمان، ایستا و پویا و شیوه های شخصیت پردازی مستقیم و غیر مستقیم در آن بپردازد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که شخصیت های این داستان غالبا ایستا هستند و شیوه غالب شخصیت پردازی آن از نوع مستقیم است

کلیدواژه ها:

حماسه ، بهمن نامه ، شخصیت پردازی ، ایرانشاه بن ابی الخیر