بررسی آزمایشگاهی آبشستگی موضعی پایه پل در بستر خاک های چسبنده

پایداری برخی سازه‌های هیدرولیکی نظیر پل‌ها و تاسیسات پایین دست سدها ممکن است تحت‌تاثیر آبشستگی جریان در پایین دست و یا اطراف سازه قرار گیرند. تخمین ماکزیمم عمق آبشستگی یکی از پارامترهای مهم در طراحی پایه‌های حفر شده در رودخانه و یا دریا می‌باشد. تحقیقات زیادی در زمینه آبشستگی خاکهای چسبنده وجود ندارد و بیشتر این تحقیقات در مورد خاک‌های غیر چسبنده و دانه‌ای است. از این رو، آزمایشهایی در فلوم آزمایشگاهی که دارای طول 22، عرض 77/0 و عمق 6/0 متر می‌باشد، انجام شده است. قطر پایه مورد استفاده 100 میلیمتر می‌باشد و همچنین از سه نمونه خاک چسبنده با درصدهای رس 52، 41 و 34 استفاده شده است. در این مطالعه، نتایج آزمایشها انجام شده بر روی این سه نمونه خاک نشان می‌دهد که عمق آبشستگی نهایی به سرعت جریان نزدیک شونده و مقاومت برشی در حالت زهکشی نشده غیر اشباء بستگی دارد. در نهایت یک معادله بی بعد رگرسیونی بدست آمد که رابطه بین بیشترین عمق آبشستگی را با پارامترهای مذکور نشان می‌دهد.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، مقاومت برشی ، پایه پل ، عدد فرود ، عدد رینولدز